مقایسه میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) در عضله ماهیان دریایی و ماهیان پرورشی در استان خوزستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) در عضله ماهیان دریایی و ماهیان پرورشی در استان خوزستان دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) در عضله ماهیان دریایی و ماهیان پرورشی در استان خوزستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) در عضله ماهیان دریایی و ماهیان پرورشی در استان خوزستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) در عضله ماهیان دریایی و ماهیان پرورشی در استان خوزستان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی شیلات ایران (فارسی)

تعداد صفحات :۱۴

در این تحقیق به بررسی میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) درعضله ماهیان دریایی، هامور معمولی (Epinephelus coioides)، شانک زرد باله (Acanthopagrus latus)، کفشک زبان گاوی (Cynoglossus arel) و حلوا سفید (Pampus argenteus) و ماهیان پرورشی کپور معمولی (Cyprinus carpio)، کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)، کپور سرگنده کپور سرگنده (Aristichthys nobilis) و کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) در استان خوزستان در جنوب غربی ایران پرداخته شد . نمونه برداری ماهیان دریایی (۱۵ عدد از هرگونه) از بنادر صیادی بحرکان، بندر امام خمینی و آبادان و نمونه برداری ماهیان پرورشی (۱۵ عدد از هر گونه) از مرکز پرورش ماهیان آزادگان در سال ۱۳۹۳ صورت پذیرفت. . غلظت آهن از روش هضم مرطوب و باکمک دستگاه جذب اتمی Perkin Elmer 4100 اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میانگین غلظت آهن در ماهیان پرورشی برابر با ۱۷.۰۸±۱.۲۱ میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک و در ماهیان دریایی ۱۰.۶۸±۳.۶۶ میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک بود (p<0.05) بالاترین غلظت آهن عضله بین ماهیان دریایی مورد تحقیق مربوط به ماهی کفشک زبان گاوی و برابر با ۱۵.۵۰±۰.۵۲ میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک بود که با میزان آهن عضله در سایر ماهیان دریایی به جزء ماهی آمور اختلاف معنی داری داشت (P<0.05) همچنین پایین ترین غلظت آهن مربوط به ماهی هامور با غلظت ۷.۳۴±۰.۲۴ میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک عضله بود که با غلظت عنصر آهن در سایر ماهی ها به استثنای شانک اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). بالاترین غلظت آهن عضله بین ماهیان پرورشی مورد تحقیق مربوط به ماهی بیگهد کپورسرگنده و برابر با ۱۸.۱۶±۰.۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک عضله بود که تنها با میزان آهن عضله در کپور علفخوار اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). میانگین ارزیابی خطر آهن در ماهیان پرورشی برابر با ۰.۶۱ و در ماهیان دریایی ۰.۳۸ بود (P<0.05). بالاترین ارزیابی خطر در ماهیان دریایی مورد مطالعه مربوط به ماهی کپور کفشک زبان گاوی (HQ-0.55) و پایین ترین ارزیابی خطر در این گروه مربوط به ماهی هامور (HQ=0.26) و شانک (HQ=0.3) بود. ارزیابی خطر در ماهیان پرورشی مورد مطالعه به ترتیب ماهی کپور سرگنده HQ=0.65، کپور معمولی HQ=0.63، فیتوفاگ HQ=0.61 و در ماهی آمور HQ=0.55 بود. ارزیابی خطر در تمام نمونه ها کمتر از یک بود بنابراین تغدیه از ماهیان مورد تحقیق هیچگونه خطری از نظر میزان آهن ورودی به بدن انسان ندارد.

کلید واژه: آهن، ارزیابی خطر، ماهیان دریایی، ماهیان پرورشی