مروری بر پوشش های متورم شونده تاخیرانداز آتش در الیاف پلی استر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مروری بر پوشش های متورم شونده تاخیرانداز آتش در الیاف پلی استر دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مروری بر پوشش های متورم شونده تاخیرانداز آتش در الیاف پلی استر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مروری بر پوشش های متورم شونده تاخیرانداز آتش در الیاف پلی استر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مروری بر پوشش های متورم شونده تاخیرانداز آتش در الیاف پلی استر :

تعداد صفحات :۹

چکیده مقاله:

الیاف مختلف مانند پلی آمیدو پلیاستر، که دو نوع از الیاف مصنوعی هستند در زمینه های مختلفی مانند پوشاک، حمل و نقل، ساختمان سازی و… کاربرد دارند. این مواد بسیار قابل اشتعال هستند ودر حین سوختن ذوب میش وند و قطرات گداخته و ملتهب را تشکیل می دهند که می تواند منجر به پخش شدن آتش به سایر نقاط قابل اشتعال شود. در این مقاله مطالعات انجام شده بر انواع پوشش های متورمشونده اعمال شده بر الیاف پلیاستر موردبررسی قرار گرفت. این سیستم ها با استفاده از آزمون های همچون SEM مشخصه یابی شدند. پایداری حرارتی پارچه های پوششداده شده توسط این سیستم- های متورمشونده با استفاده از آزمون های شامل آزمون DTG ،TGA و همچنین آزمون گرماسنجی مخروطی تعیین شد. مورفولوژی باقیمانده های حاصل از این آزمون ها با استفاده از آزمون SEM مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این سیستم ها با یکدیگر مقایسه شدند و بهترین سیستم از نوع عملکرد در بالا بردن پایداری حرارتی این الیاف تعیین شد سیستم چهارلایه QL پلی دی آلیدی متیل آمونیوم کلراید/پلیاکریلیک اسید/ پلی دی آلی دی متیل آمونیوم کلراید/آمونیوم پلی فسفات به عنوان سیستم بهینه برای این الیاف انتخاب شدند. افزایش باقیمانده های نهایی در دماهای بالا، حفظ بافت اصلی پارچه در دماهای بالا، افزایش تشکیل زغال، کاهش شدید اشتعال پذیری (توقف پستاب) و کاهش حرارت آزاد شده با اعمال این سیستم بر روی الیاف حاصل می شود و استفاده از ۵ و ۱۰ QL از این پوشش منجر به تشکیل ساختارهای شبه متورم با بهبود بیشتر باقیمانده نهایی می شود.