توسعه یک مدل اجزای محدودی سر جهت شبیه سازی آسیب های مغزی ناشی از تروما

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 توسعه یک مدل اجزای محدودی سر جهت شبیه سازی آسیب های مغزی ناشی از تروما دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد توسعه یک مدل اجزای محدودی سر جهت شبیه سازی آسیب های مغزی ناشی از تروما  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی توسعه یک مدل اجزای محدودی سر جهت شبیه سازی آسیب های مغزی ناشی از تروما،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن توسعه یک مدل اجزای محدودی سر جهت شبیه سازی آسیب های مغزی ناشی از تروما :

تعداد صفحات :۲۰

چکیده مقاله:

مدل های اجزاء محدود پیشرفت بسیار در دهه های گذشته داشته است ولی هنوز مدلی که بتواند توصیف دقیقی از آسیب و پیش بینی صدمات ضربه به مغز را مشخص کند، در دست نداریم، استفاده از مشخصات ماده مناسب، شرایط مرزی صحیح و بیان کاملی از هندسه مدل، کمک بسیاری به ایجاد مدل اجزاء محدود معتبر می کند. هدف از پژوهش حاضر، توسعه یک مدل اجزای محدودی از سر هشت تا برای مدل سازی آسیب های مغزی تروماتیک مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش برای مدل سازی سر از تصاویر MRI و برای مدل سازی وریدهای مغزی از روش MRV استفاده شده است بدین منظور از یک فرد ۳۶ ساله با مغزی کاملا سالم تصویربرداری صورت گرفت و تصاویر با فرمت DICOM ذخیره شد. برای مدل سازی هندسی اولیه از نرم افزار Mimics استفاده شده است برای مدل سازی نهایی نیز از نرم افزار Solidworks استفاده شده لایه های مختلف مغزی نیز ساخته شد. مدل نهایی سر شامل: پوست سر، استخوان جمجمه ، استخوان های صورت، لایه های مغزی و مغز است. مدل سر با آزمایش Nahum اعتبار دهی شد. آزمایش ۳۷ برای اعتبار دهی به مدل سر سالم انتخاب شد زیرا بیشترین تطابق را از نظر آنتروپومتری با مدل سر مورد آزمایش داشت. به منظور شبیه سازی ضربه اعمالی به سر، صفحه صلبی، ایجاد شد و نیروی ثبت شده مخصوص این آزمایش به ان اعمال شد. سپس نتایج فشار در ناحیه اپیدورال در ناحیه های: فرونتال، اکسیپیتال ۱، اکسیپیتال ۲ بین مطالعه شبیه سازی و آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که تطابق بسیار خوبی بین مدل اجزاء محدودی ایجاد شده و مدل واقعی وجود دارد بیشترین خطای نسبی در ناحیه عقب سر با ۷ درصد خطا نسبت به آزمایش، مشاهده شد در ناحیه فرونتال نیز کمترین درصد خطا به میزان ۱.۳۶ درصد وجود دارد. برای توسعه بیشتر مدل می توان بااضافه کردن لایه های مختلف مننژ، استخوان جمجمه و همچنین تقسیم مغز به دو بخش ماده سفید و خاکستری مدل سر را توسعه داد. اختصاص خواص مواد ویسکوالاستیک به بافت های مختلف و تهیه مدل اجزا محدودی دقیق از سر می تواند کمک شایانی به بررسی دقیق تر ضربات مغزی کند.