تهیه نقشه های ضرایب هیدرودینامیکی و مدل مفهومی- چینه ای نهشته های کواترنر با استفاده از روش های نوین(مطالعه موردی: آبخوان دشت جم)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تهیه نقشه های ضرایب هیدرودینامیکی و مدل مفهومی- چینه ای نهشته های کواترنر با استفاده از روش های نوین(مطالعه موردی: آبخوان دشت جم) دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تهیه نقشه های ضرایب هیدرودینامیکی و مدل مفهومی- چینه ای نهشته های کواترنر با استفاده از روش های نوین(مطالعه موردی: آبخوان دشت جم)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تهیه نقشه های ضرایب هیدرودینامیکی و مدل مفهومی- چینه ای نهشته های کواترنر با استفاده از روش های نوین(مطالعه موردی: آبخوان دشت جم)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تهیه نقشه های ضرایب هیدرودینامیکی و مدل مفهومی- چینه ای نهشته های کواترنر با استفاده از روش های نوین(مطالعه موردی: آبخوان دشت جم) :

تعداد صفحات :۱۸

چکیده مقاله:

در این تحقیق روند تغییرات ضخامت نهشته های کواترنری با استفاده از روش های مختلف در محدوده مورد مطالعه از حد کوه دشت تا انتهای دشت درونیابی، تغییرات و توالی رسوبی نهشته های کواترنر مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا مدل مفهومی چینه ای نهشته های کواترنر محدوده آبخوان جم براساس لوگ های زمین شناسی چاه های پیزومتری به تعداد ۹ حلقه و سونداژهای ژیوالکتریکی به تعداد ۴۲ گمانه مجموعا ۵۱ چاه و گمانه در نرم افزار GMS، مدل ID-Horizon تهیه و ترسیم شد. نتایج نشان می دهد حداقل عمق آبرفت از ۳۰ متر در حاشیه شمال غربی محدوده آبخوان و در فاصله ۵۰۰ متری شرق پارک جنگلی جم و بیشترین عمق آن نیز ۹۵ متر در حاشیه شمال غربی محدوده آبخوان و در فاصله ۴۵۰ متری جنوب چاه نفت و گاز مهرباغ واقع شده است.بیشترین ضریب قابلیت هدایت هیدرولیکی دشت جم ۲/۵ متر در روز مربوط به چاه گچی و حداقل آن نیز به میزان ۱/۰۶ متر در روز در چاه فرامرزی محاسبه شد. بررسی روند تغییرات ضریب قابلیت هدایت هیدرولیکی نشان داد میزان آن از شرق به غرب کاهش و در جهت شمال به جنوب نیز روند کاهشی دارد. روند مکانی تغییرات ضریب قابلیت انتقال از شرق به غرب تا نیمه های دشت تقریبا ثابت ولی در نواحی غربی کاهش مییابد. تغییرات این ضریب در جهت شمال به جنوب تا میانه دشت تغییرات معنیداری نشان نداده اما در بخش های جنوبی دچار کاهش شده است که این کاهش نتیجه افت ضخامت آبرفت در این نواحی ارزیابی می شود.