مقاله استفاده از لارنژیال ماسک ایروی LMA در اداره راه هوائی بیماران تروما

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از لارنژیال ماسک ایروی LMA در اداره راه هوائی بیماران تروما دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از لارنژیال ماسک ایروی LMA در اداره راه هوائی بیماران تروما  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از لارنژیال ماسک ایروی LMA در اداره راه هوائی بیماران تروما،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از لارنژیال ماسک ایروی LMA در اداره راه هوائی بیماران تروما :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

مهمترین اقدام در برخورد با بیماران ترومای شدید، باز نگهداشتن راه هوائی و تهویه ریه ها می باشد. هرچند برای این منظور وسایل و روشهای متعددی طراحی شده است، اما بسیاری از اینروشها نیاز به امکانات خاص دارد، نظیر لوله گذاری تراشه با کمک لارنگوسکوپی مستقیم و یا مثل تراکئوستومی اورژانس که نیاز به وقت کافی دارد و در حوادث بزرگ موجود نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی کارایی ومعرفی یکی ازجدیدترین وسائل برقراری راه هوائی بنام لارنژیال ماسک (LMA) است. LMA وسیله ای شبیه لوله تراشه بود که در ناحیه سوپراگلوت و با کمک دست قرار می گیرد . در مواردی که وسایل لوله گذاری داخل تراشه مهیا نباشد (مثل نجات مصدومین درصحنه حادثه و خارج از بیمارستان) و یا عدم مهارت فرد نجات دهنده در لوله گذاری تراشه و یا دشواری لوله گذاری تراشه، استفاده از LMA می تواند نجات دهنده جان بیمار باشد. لذا بر آن شدیم تا با ارزیابی LMA ، کارآمدی آن را به عنون جایگزین لوله تراشه در مواقع خاص که نیاز به حفظ راه هوائی می باشد لیکن امکان گذاشتن لوله تراشه نمی باشد، برآورد نماییم.
مطالعه حاضر بر روی ۲۵ بیمار کاندید لوله گذاری تراشه در بخش تروما انجام شد. نمونه ها از بین ۱۰۵ بیمار کاندید لوله گذاری تراشه انتخاب شدند که لوله گذاری تراشه به طریق لارنگوسکوپی مستقیم در بار دوم با شکست مواجه شده بود.
پس از دوبار تلاش ناموفق برای لوله گذاری تراشه توسط تکنسین اقدام به گذاشتن LMA با اندازه ۴ در وضعیت سوپاین و بدون استفاده از داروهای شل کننده توسط تکنسین شد. تهویه ریه ها با اکسیژن ۱۰۰ درصد صورت گرفت و پس از لوله گذاری وضعیت اشباع شریانی و تهویه ریه ها پایش گردید.
بررسی نتایج نشان داد در تعداد ۲۴ بیمار (۹۶ درصد) با استفاده از LMA، راه هوایی بطور موفق حفظ شده و در ۲۳ مورد (۹۲ درصد) LMA در اولین تلاش و یک مورد در بار دوم گذاشته شد و در یک مورد برای قرار دادن LMA نیاز به مداخله پزشک متخصص بیهوشی پیدا شد. (۴ درصد). در همه مواردی که LMA گذاشته شد، تهویه ریه ها به نحو مطلوب انجام می شد. درصد اشباع اکسیژن شریانی بالای ۹۳ درصد بود. با توجه به نتیجه بدست آمده و از آنجا که درسوانح و حوادث گاهی امکان لوله گذاری تراشه با روشهای متداول نمی باشد ولی نیاز به حفظ راه هوایی وجود دارد، لذا توصیه می گردد با در نظر داشتن سهولت و سرعت قرار دادن LMA و عدم نیاز به مهارت خاص و با آموزش و در اختیار قرار دادن LMA در تیمها و مراکز اورژانس در موارد لوله گذاری دشوار یا دسترسی نداشتن به لوله تراشه و حداقل تا انتقال بیمار به یک مرکز مجهز، راه هوایی بیمار حفظ شده و جان بیمار نجات یابد.