مطالعه مقایسه ای بالادست ژن کاندیدای آنتوسیانین سیب گوشت قرمز در مقایسه با سایر ارقام سیب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه مقایسه ای بالادست ژن کاندیدای آنتوسیانین سیب گوشت قرمز در مقایسه با سایر ارقام سیب دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه مقایسه ای بالادست ژن کاندیدای آنتوسیانین سیب گوشت قرمز در مقایسه با سایر ارقام سیب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه مقایسه ای بالادست ژن کاندیدای آنتوسیانین سیب گوشت قرمز در مقایسه با سایر ارقام سیب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه مقایسه ای بالادست ژن کاندیدای آنتوسیانین سیب گوشت قرمز در مقایسه با سایر ارقام سیب :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

ایران یکی از جایگاه های مهم تنوع ژنوتیپ های سیب در جهان می-باشد. یکی از این ژنوتیپ ها سیب های گوشت قرمز است که در نواحی از ایران نظیر طالقان، مازندران و شاهرود وجود دارد. هدف از این مطالعه تشخیص تفاوت ها تک نوکلیوتیدی و دو نوکلیوتیدی در منطقه بالا دست ژنMYB10 که عامل رونویسی ژن عامل سنتز آنتوسیانین می باشد و در این راستا از آغازگر ویژه منطقه مینی ساتلیت بالادست ژن استفاده گردید. با استفاده از آغازگر، واکنش زنجیره ای پلیمراز بخشی از منطقه بالادست ژن تکثیر و توالی یابی گردید. نتایج نشان داد که سیب مازند ۲ وSH10 و سیب GH2 در یک گروه قرار گرفته اند اگرچه از بعد موتاسیون نقطه ای در منطقه بالادست ژن با یکدیگر دارای تفاوت هم داشتند ولی سیب های گوشت قرمز در مقایسه با سیب های گوشت سفید بیشترین شباهت را بین خود داشتند. با استفاده از توالی بدست آمده دندروگرام ژنوتیپ های سیب ترسیم گردید. نتایج نشان داد که سیب های گوشت قرمز در یک گروه خویشاوندی قرار گرفتند و سیب های گوشت سفید همراه با گلابی اروپایی گروهی دیگر را تشکیل دادند. این نتایج نشان داد که سیب های گوشت قرمز به نحوی خاص در بالادست ژن مذکور سازماندهی خاصی یافته اند. از این پژوهش، ارقام گوشت قرمز بومی ایران متفاوت از رقم سیب گوشت قرمز (منشا قزاقستان Malus pumila c.v Neidzwetzkyana) بوده است، که این امر نویدبخش ژنوتیپ های جدیدی از سیب گوشت قرمز می باشد. لذا می بایست با کارهای اصلاحی از ارقام بومی حفاظت های لازم به عمل آید. نتایج بیشتر در خصوص توالی های تنظیم کننده در بالا دست ژن بحث خواهد شد. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند در معرفی ارقام سیب گوشت قرمز بومی ایران به بازارهای مصرف با استفاده از برنامه های اصلاحی مفید واقع شود.