اثر همزیستی گونه های مختلف قارچ میکوریز بر عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی و میزان کلروفیل گیاه دارویی نعناع فلفلی تحت تنش شوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر همزیستی گونه های مختلف قارچ میکوریز بر عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی و میزان کلروفیل گیاه دارویی نعناع فلفلی تحت تنش شوری دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر همزیستی گونه های مختلف قارچ میکوریز بر عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی و میزان کلروفیل گیاه دارویی نعناع فلفلی تحت تنش شوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر همزیستی گونه های مختلف قارچ میکوریز بر عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی و میزان کلروفیل گیاه دارویی نعناع فلفلی تحت تنش شوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر همزیستی گونه های مختلف قارچ میکوریز بر عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی و میزان کلروفیل گیاه دارویی نعناع فلفلی تحت تنش شوری :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

شوری یکی از موانع و مشکلات کشت و توسعه در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا است امروزه یکی از مشکلات اساسی درکشاورزی کمبود منابع آب شیرین و باکیفیت مناسب جهت آبیاری است. همزیستی قارچ میکوریز می تواند منجر به افزایشرشد و مقاومت به تنش شوری شود. به منظور بررسی اثر همزیستی گونه های مختلف قارچ میکوریز بر عملکرد، ظرفیتآنتی اکسیدانی و کلروفیل گیاه دارویی نعناع فلفلی تحت تنش شوری، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه کاملاتصادفی با ۳ تکرار انجام شد. تیمار شوری شامل صفر، ۲، ۴، ۶ و ۸ دسی زیمنس بر متر و گونه های میکوریز شامل mosseae Glomus و G. intraradices و G. versiform بودند. نتایج نشان داد که همه صفات موردمطالعه به طورمعنی داری تحت تاثیر اثر ساده و متقابل میکوریز و تنش شوری قرار گرفت همچنین نتایج نشان داد که بیشترین میزانعملکرد و کلروفیل در تیمار تلقیح با گونه G. intraradices و شرایط بدون تنش و کمترین مقدار پارامترهای اندازه گیریشده در تیمار شاهد (بدون میکوریز) و شرایط تنش شدید مشاهده گردیدند، بیشترین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی درتیمار تلقیح با گونه G. intraradices و تیمار شوری ۸ دسی زیمنس بر متر مشاهده شد . تیمار تلقیح با گونه های G.mosseae و G. versiform نسبت به شاهد برتری داشته اما اثرات آن نسبت به تیمار تلقیح G. intraradicesکمتر بود.