تاثیر سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه بر اجزای لاشه، ریخت شناسی روده کوچک و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه بر اجزای لاشه، ریخت شناسی روده کوچک و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه بر اجزای لاشه، ریخت شناسی روده کوچک و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه بر اجزای لاشه، ریخت شناسی روده کوچک و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه بر اجزای لاشه، ریخت شناسی روده کوچک و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی :

تعداد صفحات :۹

چکیده مقاله:

به منظور بررسی استفاده از سطوح افزایشی تفاله سیب با و بدون آنزیم چندگانه توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی آزمایشی بر روی ۴۸۰ قطعه جوجه یک روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۸ تیمار و ۵ تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: A گروه کنترل، B : جیره پایه + آنزیم، C: سطوح ۴، ۸، ۱۲ درصد تفاله سیب بدون آنزیم ( به ترتیب در دوره های آغازین، رشد و پایانی)، D : سطوح گروه C + آنزیم، E : درصد ۸، ۱۲، ۱۶ درصد تفاله سیب بدون آنزیم، F: سطوح گروه E+ آنزیم، G: سطوح ۱۲، ۱۶، ۲۰ درصد تفاله سیب بدون آنزیم، H: سطوح گروه G+ آنزیم. جیره های آزمایشی طی ۳ دوره آغازین (۱-۴ روزگی)، رشد (۱۵- ۲۸ روزگی)، پایانی (۲۹-۲۴ روزگی ) به طور آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. طول ایلیوم در تیمار G به طور معنی داری افزایش و وزن آن در تیمار C به طور معنی داری کاهش یافته است و وزن و طول سکوم در تیمار F به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). در سن ۴۲ روزگی، وزن لاشه در تیمار G به طور معنی داری کاهش یافته است (P<0/05)، چربی حفره شکمی در تیمار G به طور معنی داری کاهش یافته است (P<0/05)، وزن سنگدان در تیمار F به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). اندام های گوارشی در سن ۴۲ روزگی، طول و وزن دیودنوم در تیمار H به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). طول ژژنوم تحت تاثیر تیمار D به طور معنی داری کاهش و وزن ژژنوم تحت تاثیر تیمار G به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). وزن ایلیوم تحت تاثیر تیمار G به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05). طول و وزن سکوم در تیمار H به طور معنی داری افزایش یافته است (P<0/05).