مدلسازی تخصیص بهینه منابع آب در بخش کشاورزی تحت شرایط تغییر اقلیم مطالعه موردی: حوضه اهرچای

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مدلسازی تخصیص بهینه منابع آب در بخش کشاورزی تحت شرایط تغییر اقلیم مطالعه موردی: حوضه اهرچای دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مدلسازی تخصیص بهینه منابع آب در بخش کشاورزی تحت شرایط تغییر اقلیم مطالعه موردی: حوضه اهرچای  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مدلسازی تخصیص بهینه منابع آب در بخش کشاورزی تحت شرایط تغییر اقلیم مطالعه موردی: حوضه اهرچای،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مدلسازی تخصیص بهینه منابع آب در بخش کشاورزی تحت شرایط تغییر اقلیم مطالعه موردی: حوضه اهرچای :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

مدیریت منابع آب در کشورمان بخصوص برای بخش کشاورزی که بزرگترین مصرفکننده آب است از اهمیت ویژهای برخوردار بوده و ضرورت آن در شرایط تغییر اقلیم بارزتر میباشد. هدف تحقیق حاضر، بهینهسازی تخصیص آب در شبکههای کشاورزی حوضه اهرچای (پاییندست سد ستارخان) تحت شرایط تغییر اقلیم میباشد. بدین منظور، ابتدا اثر تغییر اقلیم بر دما و بارش سالهای آتی با استفاده از خروجی مدل گردش عمومی و مدل ریزمقیاس WG_LARS مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه از این خروجیها برای تخمین مقادیر جریان ورودی به مخزن با مدل شبیهساز IHACRES و نیز برآورد نیاز آبی گیاهان با مدل CropWat استفاده گردید. همچنین به منظور تعیین مقادیر بهینه رهاسازی سالانه از مخزن، توزیع بهینه آب و سطح زیرکشت بین محصولات و برنامهریزی آبیاری بین مراحل مختلف رشد آنها از مدلهای برنامهریزی خطی و غیر خطی (LP ،NLP (استفاده گردید. نتایج نشان داد که در شرایط تغییراقلیم، بارش در دوره ۲۰۱۱ -۲۰۳۰ به مقدار ۳/۵ درصد نسبت به دوره های قبل کاهش داشته، در حالیکهمقادیردمایحداقل و حداکثر به ترتیب۶/۳ و ۶/۰ افزایش خواهد یافت. نتایج مدلهای بهینهسازی طی سالهای تاریخی ۲۰۱۱ – ۲۰۱۴ نشان داد که اعمال این روش در بهره برداری از مخزن و توزیع آب بین محصولات، منجر به کاهش %۲۳ رهاسازی از مخزن و افزایش %۲۸ سود سیستم می شود، که با اعمال آن تنها ۴۴ درصد از کل سطوح قابل کشت خواهند بود. این مهم اهمیت توجه به نیاز آبی محصولات و حساسیت آنها به تنش های آبی را درمراحل مختلفرشد نشان میدهد. بنابراین روش بهینهسازی در دوره آینده نیز بکار برده شد و در نهایت با اعمال این روش تا انتهای دوره با توجه به پتانسیلهای آب منطقه تنها کاشت ۴۶ درصد از کل سطوح امکانپذیر خواهد بود.