ارزیابی و تحلیل فضایی شاخصهای رشد هوشمند شهری، مورد مطالعه: شهر اهواز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی و تحلیل فضایی شاخصهای رشد هوشمند شهری، مورد مطالعه: شهر اهواز دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی و تحلیل فضایی شاخصهای رشد هوشمند شهری، مورد مطالعه: شهر اهواز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی و تحلیل فضایی شاخصهای رشد هوشمند شهری، مورد مطالعه: شهر اهواز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی و تحلیل فضایی شاخصهای رشد هوشمند شهری، مورد مطالعه: شهر اهواز :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

در سال های اخیر گسترش بی رویه و سریع نواحی شهری به همراه تراکم و تمرکز بیش از حد جمعیت در محدوده های کلان شهری ایران، تداوم حیات سالم شهری را در ابعاد مختلف با مخاطره و چالش های جدی مواجه نموده است. در پاسخگویی به این مسایل و مشکلات، مفاهیم و رویکردهای جدیدی برای توسعههای آینده مطرح شده که یکی از آنها رویکرد رشد هوشمند شهری است. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل فضایی شاخص های رشد هوشمند از طریق ۳۷ شاخص مختلف (اجتماعی-اقتصادی، کالبدی و کاربری اراضی، زیست محیطی و دسترسی و ارتباطات) میباشد. به این منظور برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل های کمی تصمیمگیری چند معیارهی تاپسیس استفاده شده است. نتایج نشان داد که در بین شاخصهای اجتماعی- اقتصادی، منطقه ۴ در رتبهی یک و منطقه ۲ در رتبه آخر، در شاخصهای کاربری راضی منطقه ۴ در رتبه اول و منطقه ۸ در رتبه آخر، در شاخصهای زیست محیطی مناطق ۴ و ۶ به ترتیب در رتبههای یک و هشت قرار داند. در شاخصهای دسترسی و ارتباطات منطقه ۱ در رتبه اول و منطقه ۵ در رتبه هشت و از نظر شاخصهای تلفیقی منطقه ۴ در رتبه اول و منطقه ۶ در رتبه آخر قرار دارند. منطقه ۴ در شاخصهای اجتماعی، کاربری راضی و دسترسی رتبه اول را دارد. مناطق ۳ و ۴ بیشترین میانگین نسبت به میانگین شهر دارند. بر اساس نتایج ANOVA بین مناطق شهر اهواز از نظر شاخصهای رشد هوشمند تفاوت در سطح معنیداری برابر ۰۰۶/۰ میباشد که بیانگر معنیدار بودن رابطه بین رشد هوشمند و شاخصهای استفاده شده در سطح ۹۹/۰ میباشد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده این فرضیه تایید میگردد. این امر نشانگر نابرابری و تفاوت چشم گیر در برخی از شاخصهاست. بیشترین میزان نابرابری بین شاخص اجتماعی اقتصادی و کمترین نابرابری بین شاخصهای کاربری اراضی و کالبدی مشاهده شد.