بررسی و تاثیر استفاده پودر مایع پخت سیاه فرآیند سولفیت قلیایی آنتراکینون ( – ASIAQ) به عنوان پودر لیگنین برساخت کامپوزیت با استفاده ازآرد کاه گندم و پلی پروپیلن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و تاثیر استفاده پودر مایع پخت سیاه فرآیند سولفیت قلیایی آنتراکینون ( – ASIAQ) به عنوان پودر لیگنین برساخت کامپوزیت با استفاده ازآرد کاه گندم و پلی پروپیلن دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و تاثیر استفاده پودر مایع پخت سیاه فرآیند سولفیت قلیایی آنتراکینون ( – ASIAQ) به عنوان پودر لیگنین برساخت کامپوزیت با استفاده ازآرد کاه گندم و پلی پروپیلن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و تاثیر استفاده پودر مایع پخت سیاه فرآیند سولفیت قلیایی آنتراکینون ( – ASIAQ) به عنوان پودر لیگنین برساخت کامپوزیت با استفاده ازآرد کاه گندم و پلی پروپیلن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و تاثیر استفاده پودر مایع پخت سیاه فرآیند سولفیت قلیایی آنتراکینون ( – ASIAQ) به عنوان پودر لیگنین برساخت کامپوزیت با استفاده ازآرد کاه گندم و پلی پروپیلن :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

مواد حاصل از کشاورزی و بهویژه پسماند محصولات زراعی، از دیرباز، به عنوان مواد اولیه فیبری ارزان و در دسترس، بهویژه در صنایع تولید صفحات فشرده چوبی مطرح بودهاند. در دهههای اخیر به دلیل رشد فزاینده جمعیت و به تبع آن افزایش میزان تقاضا و کاهششدید منابعجنگلی، استفاده از الیاف منابع زراعی به نظر اجتناب ناپذیر میرسد. عمدهترین پسماند محصولات زراعی در ایران باگاس نیشکر، ساقه پنبه، کاه گندم، ساقه و کاه غلاتی همچون گندم، جو، برنج و ذرت دانهای هستند. کمبود مواد اولیه خام جنگلی یرای استفاده در صنایع چوب و کاغذ موجب شده است تا تحقیقات گسترده دانشگاهی در زمینه استفاده از پسماندهای محصولات زراعی،انجام شود. نتایج این تحقیقات نشان داده است که ضایعات لیگنوسلولزی حاصل از پسماند کشاورزی در بسیاری موارد قابلیت استفاده در صنایع چوب و کاغذ را دارا هستند. البته باید در نظر گرفته شود که محصولات نهایی حاصله از پسماندها، ویژگیهای فیزیکی ومکانیکی در حد استاندارد را حفظ کنند. در حال حاضر در ایران با استفاده از پسماند کشاورزی مانند باگاس، ساقه پنبه و کاهگندم در مقیاس صنعتی، تختهخرده چوب و کامپوزیتهای چوبپلاستیک تولید میگردد، در سطح آزمایشگاهی ثابت شده است که محصولاتتولیدی به استانداردهای مورد نظر رسیدهاند. با وجود پیشرفت های قابل ملاحظه در این زمینه، یافتن ماده یا موادی جدید که بتواند سازگاری بیشتری بین چوب و پلاستیک به وجود آورد و یا با هزینه کمتری استفاده شوند، همچنان مورد توجه محققان صنعت چوب-پلاستیک می باشد. استفاده از جفت کنندهها و اصلاح سطح ترکیبات لیگنوسلولزی به وسیله مواد شیمیایی یکی از سادهترین و درعین حال موثرترین روش ها جهت بهبود اتصال بین این ترکیبات و پلیمرهای گرمانرم می باشد. به این ترتیب این امکان وجود دارد که با مواد مختلف بتوان انواع جدیدی از محصولات را برای رفع نیاز بشر تولید کرد. به همین خاطر با ترکیب مواد لیگنوسلولزی یا بازماندههای کشاورزی با پلیمرها گروه جدیدی از کامپوزیتها با خصوصیات بهتر ایجاد نمود که سرانجام این امر منجر به تولید کامپوزیتهای چوب پلاستیک شده است که امروزه به دلیل خواص خوبی که دارند کاربرد آن ها رو به گسترش است