بررسی اثرات تراتوژن عصاره هیدروالکلی اندامهای هوایی گیاه ازمک (Cardaria Draba L) بر روی جنین موش سوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات تراتوژن عصاره هیدروالکلی اندامهای هوایی گیاه ازمک (Cardaria Draba L) بر روی جنین موش سوری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات تراتوژن عصاره هیدروالکلی اندامهای هوایی گیاه ازمک (Cardaria Draba L) بر روی جنین موش سوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات تراتوژن عصاره هیدروالکلی اندامهای هوایی گیاه ازمک (Cardaria Draba L) بر روی جنین موش سوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات تراتوژن عصاره هیدروالکلی اندامهای هوایی گیاه ازمک (Cardaria Draba L) بر روی جنین موش سوری :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

؛ Cardaria Draba L گیاهی علفی و متعلق به خانواده شب بو (Cruciferae) است. تعداد زیادی از گیاهان این خانواده خوراکی هستند و به دلیل ارزش غذایی که دارند کشت می شوند. این گیاه در بعضی مناطق سبیز خوراکی استفاده می شود. بررسی های فیتوشیمیایی نشان دهنده فلانویید (گلیکوزیدهای کامپفرول، کویرستین و ایزورهامنتین)، ساپونین و آلکالویید در گیاه است. در این مطالعه موش های سوری ماده باردار توسط عصاره هیدروالکلی گیاه در برابر کنترل مورد تیمار قرار گرفتند و جنین ها در روز ۱۸ بارداری طی عمل سزارین از رحم خارج و از نظر ریخت شناسی کنترل شدند. سپس اندام های حیاتی جنین ها و موش های والد (مغز، ریه، قلب، کلیه و کبد) مورد مطالعات هیستوپاتولوژیکی قرار گرفتند. در طول مطالعه وضعیت سلامت موش های باردار و مرگ و میر آنها ارزیابی شد. یافته های این تحقیق حاکی از آنست که عصاره هیدروالکلی گیاه از مک سبب اختلال در سیر طبیعی افزایش وزن موش های باردار دریافت کننده عصاره با دوز ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن شده و طول فرق سری دمی و وزن جنین های نسبیت به کنترل کاهش معنی دار (P<0.05) نشان دادند. در مطالعات هیستوپاتولوژیکی اندام های حیاتی موش ها ی باردار دریافت کننده عصاره با دوز ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و جنین، هیچگونه ناهنجاری مشاهده نگردید.