سیر تحول معماری معاصر ایران در تعامل با جریان مدرنیته

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 سیر تحول معماری معاصر ایران در تعامل با جریان مدرنیته دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد سیر تحول معماری معاصر ایران در تعامل با جریان مدرنیته  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی سیر تحول معماری معاصر ایران در تعامل با جریان مدرنیته،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن سیر تحول معماری معاصر ایران در تعامل با جریان مدرنیته :

تعداد صفحات :۲۰

چکیده مقاله:

از آنجا که معماری مدرن مرز های جغرافیایی و تاریخ مندی را از شمول آرمان های خود نفی کرده بود ، شاید بتوان گفت که از منظرنهضت معماری مدرن تاریخ و جغرافیا به مثابه شروط اصلی فرهنگ انسانی نسبت به نوآوری فن آورانه و بیان گرایی تجسمی تاثیربسزایی در تکوین معماری ندارند. انتزاع و مجرد سازی معماری مدرن در نقطه مقابل فرهنگ دیرین معماری ، که منبعث از تکوینتاریخی عناصر آن در بستر جغرافیای خاصی است ، قرار دارد. همچنین می توان گفت که انتزاع گرایی معماری مدرن نفی زبانمعماریست، زبانی که طی تاریخ هم پای سایر جوانب تمدن انسانی تکوین یافته و نهضت معماری مدرن با روی گردانی از آن ، گوییواژگان زبان معماری را تا حد عناصر پایه تجسمی تقلیل داده است. (انصاری، ۳:۱۳۸۵). در ایران نیز تنوع گرایی ، کثرت گرایی،التقاط و تعدد دیدگاه ها از اصلی ترین شاخصه های معماری معاصر در دهه های اخیر است . گرایش به سمت دیدگاه های جهانیگرا در معماری با جدایی از و انفصال از گذشته و تاریخ رو به سوی معماری جهانی دارد. در اکثر موارد بدون آگاهی های نظری وشناخت دقیق مفاهیم فکری گرایش های جهانی معماری ایرانی رو به تقلید کور کورانه و سطحی آورده است.عدم شکل گیری یک بنیان اندیشه ایی منسجم در ذهن معماران حتی موجب می شود در برداشت سطحی از آثار جهانی نیز یکشیوه بسنده نکرده و با اعمال سلیقه های شخصی ، کثرت گرایی و التقاط دامن بزنند. در این نگرش الزامی در توجه به داشته های گذشته دیده نمی شود و هم سویی با معماری روز جهانی و فرد گرایی و خود محوری ملاک قرار می گیرد. (محمودی، ۹:۱۳۸۷-۱۰). رسانه ها و فن آوری رایانه نیز بستر این برخورد را مهیا می سازند. نا توانی در ایجاد سبک معماری که از یک سو در راستای معماری روز بوده و پاسخگوی نیازهای متغیر استفاده کنندگان باشد و از سوی دیگر ارتباط و تداوم خود را با معماری تاریخی کشور حفظ کندو حتا بتواند در صحنه ی جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد همواره سبب دل مشغولی بسیاری از اندیشمندان و متفکران این دوره گشته است.