دگردیسی شاخص های مسکن شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار (۱۳۹۰-۱۳۶۵)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 دگردیسی شاخص های مسکن شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار (۱۳۹۰-۱۳۶۵) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دگردیسی شاخص های مسکن شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار (۱۳۹۰-۱۳۶۵)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دگردیسی شاخص های مسکن شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار (۱۳۹۰-۱۳۶۵)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن دگردیسی شاخص های مسکن شهر کرمانشاه با رویکرد توسعه پایدار (۱۳۹۰-۱۳۶۵) :

تعداد صفحات :۲۰

چکیده مقاله:

یکی از عوامل توسعه انسانی، تامین مسکن مناسب با شیونات انسان است، بدون اینکه منابع طبیعی دچار تخریب گردد. برنامه-ریزی تهیه مسکن باید به صورتی طراحی گردد که علاوه بر تامین مسکن مناسب، متغیرهای اصلی بومشناسی نیز در آن ملحوظشود. لزوم توجه به شاخصهای مسکن برای درک بهتر مسایل و مشکلات بخش مسکن بسیار ضروری به نظر می رسد، در اینمیان شهر کرمانشاه به دلایل گوناگون مشکل مسکن را به صورت مشکلی حاد درآورده است. این مشکلات خود را به صورتبدمسکنی، کیفیت پایین مسکن، نامناسب بودن بافت و مصالح ساختمانی در سکونتگاه ها نمایان کرده است. که بسیار نگران-کننده به نظر می رسد. در این پژوهش شهر کرمانشاه از لحاظ شاخص های کمی و کیفی مسکن در طی ۴ دوره سرشماری بعد ازانقلاب اسلامی مطالعه، و با وضعیت ایده آل مقایسه شد. اطلاعات موجود از طریق مطالعات اسنادی و سالنامه های آماری استاندر سرشماری های مختلف گردآوری گردید. و از بین شاخص های مطرح شده در توصیف مسکن پایدار و مناسب، معیارهایی کهمتناسب با شرایط شهر کرمانشاه و بر اساس داده های آماری وجود داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل ها نشان دادکه: شاخص های مسکونی در شهر کرمانشاه هر چند با شاخص استاندارد و پایدار مسکونی هنوز فاصله دارند؛ اما از سال ۱۳۶۵تا ۱۳۹۰ روند رو به بهبودی را طی کرده اند. به طوری که ۲۵ سال تغییر شرایط مسکن، با تحول در ابعاد کمی و کیفی مسکنهمراه بوده، و با رشد شهرنشینی، ذخیره مسکن بهبود یافته است. تعداد مسکن به ازاء صد نفر و تعداد کل مساکن افزایش یافتهکه به معنای بهبود عمومی در وضعیت مسکن است. از سوی دیگر رشد جمعیت شهرنشین، تحول در شیوه سکونت آن را نیز بهدنبال داشته است؛ که در شاخص های مربوط به نحوه استفاده از مسکن نمود می یابد. اما در کل وضعیت شاخص ها کاملا مطلوبنیست. و با شاخص مسکن پایدار فاصله دارند.