بکارگیری تکنیک های درونیابی C در آنالیز هندسی تغییر شکل پوسته زمین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بکارگیری تکنیک های درونیابی C در آنالیز هندسی تغییر شکل پوسته زمین دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بکارگیری تکنیک های درونیابی C در آنالیز هندسی تغییر شکل پوسته زمین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بکارگیری تکنیک های درونیابی C در آنالیز هندسی تغییر شکل پوسته زمین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بکارگیری تکنیک های درونیابی C در آنالیز هندسی تغییر شکل پوسته زمین :

تعداد صفحات :۱۸

چکیده مقاله:

اندازه گیری تغییرات زمانی پوسته زمین یکی از مهمترین اهداف علم ژیودزی و ژیوماتیک جهت بهبود مطالعات لرزهخیزی و تکتونیک فلات ایران در چند دهه اخیر بوده است. از این رو در این مقاله به مطالعه آنالیز تغییر شکل مسطحاتیپوسته در منطقه مطالعاتی ایران با استفاده از روش نوین درونیابی هموار به کمک توابع اسپیلاین بزیر درجه سه با حفظشرط پیوستگی بردار جابجایی در مرز المان های شبکه مثلث بندی شده پرداخته شده است. داده های مورد استفاده دراین تحقیق، بردارهای سرعت حاصل از مشاهدات ایستگاه های شبکه ی ژیودینامیک کشور در بازه زمانی بین سالهای۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ می باشد که با استفاده از آنها مولفه های تانسور استرین صفحه ای و کمیت های ناوردای حاصل از آنهمچون اتساع و برش و نیز تانسور دوران خطی در کل شبکه محاسبه شده است. بر طبق آنالیز انجام شده، بیشترینمقدار کمیت ماکزیمم برش برابر ۵.۵۸×۱۰(-۵)unit/year در نواحی جنوبی کشور بدست آمد. ماکزیمم کمیت اتساع نیزبرابر ۲.۸۹×۱۰(-۴)unit/year در جنوب شرقی کشور بوده که معرف انقباض شبکه در این نواحی است. این انقباضموید برخورد صفحه عربستان از جنوب غربی، با اوراسیا از شمال شرقی است. نتایج بدست آمده از معیار دوران نشاندهنده بیشترین دوران راستگرد برابر ۷.۹×۱۰(-۵)deg/Myr در جنوب ایران بوده است. همچنین بیشترین میزان دورانچپگرد برابر ۶.۰۰۹×۱۰(-۸)deg/Myr مربوط به منطقه ای در جنوب شرقی ایران و نواحی شمالی کشور است که بسیارنزدیک به نتایج مطالعات قبلی روی دوران بلوک ها در مناطق مختلف ایران می باشد.