بررسی روند شب های گرم فراگیر در ایران در دوره آماری ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۹

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی روند شب های گرم فراگیر در ایران در دوره آماری ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۹ دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی روند شب های گرم فراگیر در ایران در دوره آماری ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۹  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی روند شب های گرم فراگیر در ایران در دوره آماری ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۹،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی روند شب های گرم فراگیر در ایران در دوره آماری ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۹ :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

گرم شدن زمین موجب دگرکونی الگوی بارش، افزایش تراز آب دریاهای آزاد و کاهش تراز آب دریاچهها همچنین اثرات گستردهای بر گیاهان، حیات وحش و انسانها میشود . یکی از مهمترین پیامدهای محیطی گرمایش جهانی، تغییر در آستانههای حداقل و حداکثر دما است. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل حداقل دمای روزانه از تاریخ /۱/۱ ۱۳۴۰ تا /۱۰/ ۱۰ ۱۳۸۹ خورشیدی میباشد؛ بخش اول این دادهها از پایگاه داده اسفزاری استخراج شده است و بخش دوم آن شامل دادههای حداقل دمای روزانه ۲۸۲ ایستگاه سینوپتیک طی سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۹ از سازمان هواشناسی ایران تهیه و بعد از هم بعد کردن با شبکه اسفزاری به آن اضافه شد. برای تعیین شب گرم از صدک ۹۰ هر یاخته در هر روز استفاده شد و شبهای گرم با سطح پوشش ۳۰ درصد به بالا به عنوان فراگیر انتخاب شد. به عبارتی هر روزی که دمای حداقل در بیش از ۳۰ درصد یاختهها، مساوی یا بیشتر از صدک ۹۰ همان یاخته در آن روز بود به عنوان شب گرم فراگیر در نظر گرفته شد. در کل تعداد وقوع گرمای شبانه فراگیر در طول دوره آماری ۱۵۰۸ مورد میباشد و بطور متوسط ۳۰ بار در سال رخ داده است. نتایج نشان داد که بیشترین رخداد شب گرم فراگیر در طول دوره آماری مربوط به بخشهای مرکزی ایران شامل دشت کویر و لوت میباشد. فراوانی سالانه آن به سرعت رشد داشته و در مدت ۵۰ سال از ۱۵ به ۱۱۰ شب در سال رسیده است. به طور میانگین، فراوانی سالانه با نرخ ۳۰شب گرم فراگیر در سال افزایش یافته است. منحنی برازش شده بر روند فراوانی سالانه شبهای گرم فراگیر با معادله درجه ۲ نشان داد از ابتدای دوره تا سال ۱۳۵۲ فراوانی شبهای گرم روند کاهشی داشته است. در فاصله سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۶۰ این روند نزدیک به صفر بوده است و پس از آن فراوانی شبهای گرم فراگیر شروع شده و با شیب زیاد ادامه یافته است. درکل میتوانگفت که فراوانی شبهای گرم فراگیر در ایران با سرعتی نسبتا زیاد در حال افزایش است. این موضوع لزوم توجه بیش تر مدیران در بخشهای مختلف را یادآور میشود و هشداری جدی در رابطه با تغییرات محیطی در ایران است .