تاثیر مصرف آغوز به همراه تمرین های هوازی و بی هوازی بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام موش های صحرایی نر ویستار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر مصرف آغوز به همراه تمرین های هوازی و بی هوازی بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام موش های صحرایی نر ویستار دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر مصرف آغوز به همراه تمرین های هوازی و بی هوازی بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام موش های صحرایی نر ویستار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر مصرف آغوز به همراه تمرین های هوازی و بی هوازی بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام موش های صحرایی نر ویستار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر مصرف آغوز به همراه تمرین های هوازی و بی هوازی بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام موش های صحرایی نر ویستار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : ارمغان دانش

تعداد صفحات :۱۷

زمینه و هدف: مصرف مکمل های خوراکی جهت از بین بردن آسیب های اکسیداتیو ناشی از تمرین ورزشی در بین ورزشکاران متداول می باشد. مطالعه های گذشته نشان داده اند که کلستروم (آغوز) گاوی دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشد، اما تاکنون مطالعه ای که اثربخشی آنرا بر استرس اکسایشی و ظرفیت آنتی اکسیدانی مورد ارزیابی قرار داده باشد یافت نشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مصرف مکمل آغوز گاوی به همراه تمرین هوازی و بی هوازی بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی موش های صحرایی نر ویستار انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۴۸ موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به شش گروه مساوی تقسیم شدند (کنترل، مکمل آغوز، تمرین هوازی، تمرین بی هوازی، مکمل آغوز و تمرین هوازی، مکمل آغوز و تمرین بی هوازی). گروه های دریافت کننده آغوز روزانه به مدت ده هفته دوز ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم پودر آغوز گاوی را به صورت خوراکی دریافت نمودند. گروه های تمرینی سه جلسه تمرین در هفته به مدت ۱۰ هفته روی تریدمیل مخصوص جوندگان انجام دادند. خون گیری پس از ۲۴ ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین در شرایط ناشتایی از تمام موش ها انجام شد. سپس دو شاخص مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقادیر پلاسمایی شاخص استرس اکسایشی (MDA) در تمام گروه ها به جز گروه مکمل آغوز و تمرین بی هوازی به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل معنی داری پیدا کرد (۰.۰۵> p). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) نیز در تمام گروه ها بجز گروه تمرین بی هوازی در مقایسه با گروه کنترل با افزایش معنی داری همراه بود (۰.۰۵>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد، ده هفته مصرف مکمل آغوز به همراه تمرین هوازی اثربخشی بهتری در کنترل استرس اکسایشی و بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی نسبت به گروه تمرین بی هوازی دارد.

کلید واژه: آغوز گاوی، تمرین هوازی، تمرین بی هوازی، استرس اکسایشی، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، موش صحرایی