اثر تمرین منظم شنا بر سطوح کلیوی ماتریکس متالوپروتئیناز -MMP-2) 2) و فاکتور رشد تبدیل بتا -TGF-β1) 1) در موش های صحرایی دیابتی شده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تمرین منظم شنا بر سطوح کلیوی ماتریکس متالوپروتئیناز -MMP-2) 2) و فاکتور رشد تبدیل بتا -TGF-β1) 1) در موش های صحرایی دیابتی شده دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تمرین منظم شنا بر سطوح کلیوی ماتریکس متالوپروتئیناز -MMP-2) 2) و فاکتور رشد تبدیل بتا -TGF-β1) 1) در موش های صحرایی دیابتی شده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تمرین منظم شنا بر سطوح کلیوی ماتریکس متالوپروتئیناز -MMP-2) 2) و فاکتور رشد تبدیل بتا -TGF-β1) 1) در موش های صحرایی دیابتی شده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تمرین منظم شنا بر سطوح کلیوی ماتریکس متالوپروتئیناز -MMP-2) 2) و فاکتور رشد تبدیل بتا -TGF-β1) 1) در موش های صحرایی دیابتی شده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۴

مقدمه: در مطالعات متعدد، اثرات حمایت کلیوی فعالیت ورزشی در هر دو نوع دیابت انسانی و همچنین، مدل حیوانی نفروپاتی دیابتی گزارش شده است، اما مکانیسم های دقیق تاثیر مطلوب فعالیت ورزشی بر شاخص های فیبروژنیک کلیوی به خوبی مشخص نیست. هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین تاثیر تمرین شنا بر سطوح کلیوی ماتریکس متالوپروتئیناز Matrix metalloproteinases-2) 2- یا MMP-2) و فاکتور رشد تبدیل بتا Transforming growth factor-b1) 1- یا TGF-b1) در موش های صحرایی دیابتی شده بود.روش: ۲۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در چهار گروه هفت تایی «شاهد، دیابت، تمرین و دیابت- تمرین» قرار گرفتند. دیابت با تزریق درون صفاقی آلوکسان (یک دوز، ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم) القا شد. حیوانات با تمرین شنا به مدت ۶-۳۰ دقیقه در روز به مدت ۸ هفته ورزش داده شدند و ۷۲ ساعت پس از آخرین مداخله ها کشته شدند. فعالیت MMP-2 و میزان TGF-b1 کلیوی به ترتیب به روش زیموگرافی و (Enzyme-linked immunosorbent assay) ELISA تعیین گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: القای دیابت منجر به افزایش معنی دار میزان (P<0.001) TGF-b1 و کاهش فعالیت (P<0.001) MMP-2 کلیوی در مقایسه با گروه شاهد شد. علاوه بر این، ۸ هفته تمرین منظم شنا با کاهش معنی داری در میزان (P=0.001) TGF-b1 و افزایش فعالیت (P=0.001) MMP-2 در رت های گروه دیابت- تمرین همراه بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که اثر حفاظت کلیوی تمرین منظم شنا در مقابل آسیب کلیوی ناشی از دیابت ممکن است تا حدی از طریق تنظیم مثبت فعالیت MMP-2 و کاهش میزان TGF-b1 در بافت کلیه دیابتی میانجی گری شود.

کلید واژه: تمرین شنا، دیابت، TGF-β، MMP-2