مقایسه تمرینات استقامتی و مقاومتی بر عوامل مهاری رگ زایی در سالمندان دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تمرینات استقامتی و مقاومتی بر عوامل مهاری رگ زایی در سالمندان دیابتی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تمرینات استقامتی و مقاومتی بر عوامل مهاری رگ زایی در سالمندان دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تمرینات استقامتی و مقاومتی بر عوامل مهاری رگ زایی در سالمندان دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تمرینات استقامتی و مقاومتی بر عوامل مهاری رگ زایی در سالمندان دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: عمده ترین مسائل و مشکلات دیابت در طولانی مدت و به شکل مزمن عوارض عروقی برای بیماران است که در قالب عوارض میکرو و ماکرو وسکولار طبقه بندی می شوند و پیامد آن بیماری های قلبی- عروقی، نوروپاتی، رتینوپاتی و… خواهد بود. با توجه به تاثیر فعالیت ورزشی بر خون رسانی و توزیع جریان خون بافت ها و ماهیت متفاوت دو نوع تمرین مقاومتی و هوازی، هدف از پژوهش حاضر مطالعه و مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات هوازی و مقاومتی بر میزان آنژیواستاتین مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.روش: به این منظور تعداد ۲۶ نفر مرد مبتلا به دیابت نوع ۲ (سن ۶۴.۵۶±۱۱.۳ سال، وزن ۶۸.۵۰±۵.۴۲ کیلوگرم، قد ۱۵۰.۰۰±۴۳.۱۶۲ سانتیمتر و سابقه ابتلا به دیابت ۱۰ سال) از مرکز دیابت کرمان به صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و مقاومتی تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از آشنایی با پروتکل، تمرینات مقاومتی را بر اساس درصدی از قدرت بیشینه (۱ RM) و تمرین استقامتی را با شدت درصدی از حداکثر اکسیژن مصرفی، سه جلسه در هفته (هر جلسه ۶۰-۴۰ دقیقه) و به مدت ۱۲ هفته انجام دادند. نمونه های خونی، قبل از شروع تمرینات و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شد. برای مقایسه درون گروهی از آزمون آماری t- وابسته و برای مقایسه بین گروهی آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر استفاده شد.یافته ها: بررسی تغییرات بین گروهی تفاوت معنی داری در سطوح سرمی آنژیوستاتین نشان نداد (P=0.116). همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه درسطوح سرمی VEGFR مشاهده نشد (P=0.218)، اما در بررسی تغییرات درون گروهی، سطح آنژیوستاتین و VEGER در هر دو گروه افزایش معنی دار نشان دادند (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که دوازده هفته تمرین مقاومتی و هوازی فزاینده موجب بهبود نیمرخ گلوکزی، افزایش غیرمعنی دار عامل مهاری آنژیوستاتین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو می شود.

کلید واژه: آنژوستاتین، دیابت نوع ۲، آنژویژنز، تمرینات مقاومتی، تمرینات هوازی