جداسازی و شناسایی باکتری مهارکننده رشد قارچ های پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولکولی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جداسازی و شناسایی باکتری مهارکننده رشد قارچ های پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولکولی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جداسازی و شناسایی باکتری مهارکننده رشد قارچ های پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولکولی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جداسازی و شناسایی باکتری مهارکننده رشد قارچ های پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولکولی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جداسازی و شناسایی باکتری مهارکننده رشد قارچ های پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولکولی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

تعداد صفحات :۱۴

زمینه و هدف: گونه های باسیلوس منبعی از متابولیت های ضد قارچی با توان مهار عفونت های قارچی هستند. هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی باکتری مهارکننده رشد قارچ های پاتوژن از اصفهان با استفاده از روش مولکولی بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد ۱۵۰ نمونه (خاک، هوا و سطوح) از شهر اصفهان تهیه و تاثیر مهاری باکتری های رشد یافته بر روی محیط کشت نوترینت آگار بر رشد قارچ های آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس و موکور هیمالیس بررسی شد. بررسی کیفی مهار رشد قارچ با روش نشاکاری و جهت بررسی کمی مهار رشد قارچ ها تلقیح سوسپانسیون قارچی حاوی ۱۰۴ اسپور بر میکرولیتر به صورت کشت خطی در فواصل ۰.۵، ۱، ۱.۵، ۲، ۲.۵ و ۳ سانتی متری از مرکز (محل تلقیح سوسپانسیون ۰.۵ مک فارلند باکتری ها) انجام شد. نمونه ها در دمای ۳۰ درجه سانتی گراد به مدت ۹۶ ساعت نگهداری و شناسایی باکتری مهاری با تست های بیوشیمیایی و روش مولکولی انجام گرفت.یافته ها: تاثیر مهاری باکتری ها بر رشد قارچ های آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس و موکور هیمالیس در فواصل ۰.۵ تا ۳ سانتی متر مشاهده شد. بر اساس نتایج تست های بیوشیمیایی و روش کلنی- PCR، باکتری با بیشترین اثر مهاری نسبت به قارچ های مذکور باسیلوس آتروفئوس سویه HNSQJYH170 شناسایی شد.نتیجه گیری: باسیلوس آتروفئوس سویه HNSQJYH170 بومی اصفهان قابل استفاده برای تولید آنتی بیوتیک و مصارف کنترل بیولوژیک است.

کلید واژه: باسیلوس آتروفئوس، قارچ های پاتوژن، فعالیت ضد قارچی، کلنی PCR