بررسی اثر ترکیبی صمغ دانه مرو و پروتئیین آب پنیر بر پایداری امولسیون روغن در آب با استفاده از روش سطح پاسخ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر ترکیبی صمغ دانه مرو و پروتئیین آب پنیر بر پایداری امولسیون روغن در آب با استفاده از روش سطح پاسخ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر ترکیبی صمغ دانه مرو و پروتئیین آب پنیر بر پایداری امولسیون روغن در آب با استفاده از روش سطح پاسخ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر ترکیبی صمغ دانه مرو و پروتئیین آب پنیر بر پایداری امولسیون روغن در آب با استفاده از روش سطح پاسخ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر ترکیبی صمغ دانه مرو و پروتئیین آب پنیر بر پایداری امولسیون روغن در آب با استفاده از روش سطح پاسخ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فناوری های نوین غذایی

تعداد صفحات :۱۳

مرو یکی از دانه های بومی ایران است که به علت دارا بودن موسیلاژ فراوان می تواند به عنوان یکی از منابع جدید هیدروکلوئیدی در پایداری امولسیون ها مورد استفاده قرار گیرد. از طرفی پروتئین آب پنیر هم به عنوان یکی از امولسیفایرهای مناسب در صنعت غذا، مطرح می باشد. این مطالعه با هدف، بررسی اثر ترکیبی صمغ دانه مرو و پروتئیین آب پنیر بر پایداری امولسیون روغن در آب با استفاده از روش سطح پاسخ انجام گرفت. به این منظور امولسیون با غلظت های مختلف صمغ ۰.۷۵-۰.۲ gr، پروتئین ۱.۵-۰.۵ gr و روغن ۴۰-۲۰ cc در ۸۰cc آب تهیه گردید. ویژگی های امولسیون نظیر اندازه قطرات، اندیس پایداری، ویسکوزیته و خاصیت امولسیون کندگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با افزایش میزان غلظت صمغ و پروتئین، اندازه قطرات کاهش یافته افزایش غلظت پروتئین از ۰.۵ به ۱ درصد تاثیر بیشتری بر کاهش اندازه داشت در حالی که افزایش میزان روغن منجربه افزایش اندازه قطرات گردید. همچنین با افزایش غلظت صمغ خاصیت امولسیون کنندگی افزایش می یابد. ضمن اینکه با افزایش میزان غلظت پروتئین تا ۱.۲۵ درصد خاصیت امولسیون کنندگی افزایش یافت اما در غلظت های بالاتر تاثیر معناداری را نشان نداد. نتایج ویسکومتری نشان داد که رفتار جریانی کلیه نمونه ها غیر نیتونی از نوع رقیق شونده با برش بوده و بهترین مدل برای توصیف داده ها هرشل بالکلی می باشد و تغییرات ویسکوزیته ظاهری در نقاط ابتدایی و کمتر از ۱۰۰ معکوس ثانیه شدیدتر بود. افزایش صمغ به امولسیون به طور معناداری ویسکوزیته را افزایش داد.

کلید واژه: صمغ دانه مرو، پروتئین آب پنیر، امولسیون آب در روغن، اندیس پایداری