تاثیر پودر دانه بادیان رومی (Pimpinella anisum) بر عملکرد، هضم مواد مغذی و میکروب های مضر روده گوساله های شیرخوار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر پودر دانه بادیان رومی (Pimpinella anisum) بر عملکرد، هضم مواد مغذی و میکروب های مضر روده گوساله های شیرخوار دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر پودر دانه بادیان رومی (Pimpinella anisum) بر عملکرد، هضم مواد مغذی و میکروب های مضر روده گوساله های شیرخوار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر پودر دانه بادیان رومی (Pimpinella anisum) بر عملکرد، هضم مواد مغذی و میکروب های مضر روده گوساله های شیرخوار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر پودر دانه بادیان رومی (Pimpinella anisum) بر عملکرد، هضم مواد مغذی و میکروب های مضر روده گوساله های شیرخوار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشگاه تهران)

تعداد صفحات :۱۲

زمینه مطالعه: استفاده زیاد از آنتی بیوتیک به عنوان محرک رشد سبب ایجاد باکتری های مقاوم می شود و احتمال انتقال باقیمانده آنتی بیوتیک ها از طریق مصرف محصولات دامی، به انسان نیز وجود دارد. بنابراین باید جایگزین هایی را به جای استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد شناسایی و به پرورش دهندگان دام معرفی کرد.هدف: هدف آزمایش بررسی تاثیر دانه بادیان رومی بر خصوصیات عملکردی، هضم پذیری و میکروب های مضر روده گوساله های شیرخوار بود.روش کار: تعداد ۲۴ راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن ۳۹.۸±۳.۸ kg از روز چهارم تولد تا دو هفته پس از شیرگیری در قالب یک طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. برای این منظور اثرات پودر بادیان رومی بر ماده خشک مصرفی، افزایش وزن، سن و وزن از شیرگیری، ضریب تبدیل خوراک، قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده های خنثی و اسیدی مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره ها شامل: ۱) شاهد، ۲) %۰.۲۵، ۳) %۰.۵ بادیان رومی در ماده خشک بودند.نتایج: ماده خشک مصرفی به صورت روزانه ثبت و به صورت هفتگی ارزیابی گردید که در کل هفته های دوره پرورش بین جیره ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). در سن ۷۰ روزگی وزن پایانی در جیره های حاوی سطوح ۰.۲۵ و %۰.۵ بادیان رومی به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود (p<0.05). برای میانگین افزایش وزن در کل دوره بین جیره ها اختلاف معنی داری وجود نداشت. قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی بعد از شیرگیری در جیره حاوی ۰.۲۵ و %۰.۵ بادیان رومی بیشتر از جیره شاهد بود (p<0.05). ضریب تبدیل در زمان قبل از شیرگیری تحت تاثیر جیره ها قرار نگرفت (p>0.05)، اما بعد از شیرگیری در جیره %۰.۵ و %۰.۲۵ بادیان رومی به طور معنی داری نسبت به جیره شاهد بهبود یافت (p<0.05). سن و وزن از شیرگیری تحت تاثیر جیره ها قرار نگرفت (p>0.05). نیتروژن آمونیاکی و pH مایع شکمبه تحت تاثیر بادیان رومی نسبت به شاهد افزایش داشت (p<0.05). در جیره حاوی ۰.۲۵ و %۰.۵ بادیان رومی جمعیت ایکولای روده کاهش معنی دار را نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: استفاده از دانه بادیان رومی به عنوان یک گیاه دارویی باعث بهبود عملکرد گوساله ها شد. از طرفی با کاهش جمعیت ایکولای مدفوع اثر مفیدی بر سلامت دام و محیط نشان داد. لذا شاید بتوان آن را جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک به حساب آورد.

کلید واژه: بادیان رومی، قابلیت هضم، ماده خشک مصرفی، ضریب تبدیل، افزایش وزن