مقاومت به ونکومایسین با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاومت به ونکومایسین با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاومت به ونکومایسین با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاومت به ونکومایسین با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاومت به ونکومایسین با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی

تعداد صفحات :۱۳

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم بیماریزای انسان است که باعث ایجاد طیف وسیعی از بیماری ها می شود و ونکومایسین از بهترین داروها برای درمان عفونت های ناشی از آن است. استفاده بی رویه از ونکومایسین باعث بوجود آمدن ایزوله های مقاوم می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی احتمال حضور ایزوله های مقاوم به ونکومایسین و تعیین الگوی آنتی بیوتیکی آنها بود.مواد و روش کار: در این پژوهش طی یک سال ۱۰۰ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های بالینی بیماران جدا سازی شد. تمامی ایزوله ها به کمک تستهای کوآگولاز، کاتالاز، DNase و تخمیر قند مانیتول تعیین هویت شدند و حساسیت ایزوله ها برای ۹ آنتی بیوتیک با روش انتشار دیسک در آگار و همچنین حداقل غلظت مهار کننده (MIC) ونکومایسین به روش رقت در آگار مطابق توصیه های موسسه استانداردهای آزمایشگاهی و بالینی (CLSI) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای شناسایی ژن مقاومت به ونکومایسین (vanA) استفاده شد.یافته ها: در ۱۰۰ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران، محدوده MIC ونکومایسین بین ۲-۰.۱۲۵mg/ml بود و کلیه ایزوله ها به ونکومایسین حساس بودند. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد بیشترین میزان مقاومت مربوط به آمپی سیلین (۸۰%) و کمترین میزان مربوط به ونکومایسین (۰%) است.نتیجه گیری: خوشبختانه هیچ نمونه مقاوم به ونکومایسین در بین ایزوله ها مشاهده نشد و این دارو هنوز کارایی لازم برای درمان عفونتهای استافیلوکوکوس اورئوس را دارد.

کلید واژه: استافیلوکوکوس اورئوس، مقاومت دارویی، ونکومایسین، ژن van