غشای ماتریس ترکیبی پلی (۴-متیل-۱-پنتین) پرشده با ذرات MIL 53 و کاربرد آن در جداسازی مخلوط کربن دی اکسید و نیتروژن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 غشای ماتریس ترکیبی پلی (۴-متیل-۱-پنتین) پرشده با ذرات MIL 53 و کاربرد آن در جداسازی مخلوط کربن دی اکسید و نیتروژن دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد غشای ماتریس ترکیبی پلی (۴-متیل-۱-پنتین) پرشده با ذرات MIL 53 و کاربرد آن در جداسازی مخلوط کربن دی اکسید و نیتروژن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی غشای ماتریس ترکیبی پلی (۴-متیل-۱-پنتین) پرشده با ذرات MIL 53 و کاربرد آن در جداسازی مخلوط کربن دی اکسید و نیتروژن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن غشای ماتریس ترکیبی پلی (۴-متیل-۱-پنتین) پرشده با ذرات MIL 53 و کاربرد آن در جداسازی مخلوط کربن دی اکسید و نیتروژن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم و تکنولوژی پلیمر (فارسی)

تعداد صفحات :۱۶

دراین پژوهش، عملکرد غشای ماتریس ترکیبی پلی (۴- متیل-۱-پنتین) حاوی ذرات MIL 53 در جداسازی کربن دی اکسید از نیتروژن بررسی شده است. ذرات MIL 53 با مقادیر وزنی ۱۰، ۲۰ و %۳۰ به ماتریس پلیمری اضافه شدند. همچنین، قابلیت جذب گازهای CO2 و N2 به وسیله ذرات MIL 53 بررسی و داده های جذب به کمک معادله لانگمیر ارزیابی شدند. ساختار و خواص گرمایی و مکانیکی غشاهای حاصل با روش های FT-IR، SEM، TGA و آزمون کشش ارزیابی شد. همچنین، خواص گازتراوایی غشاهای حاصل به کمک گازهای خالص CO2 و N2 سنجیده شد. افزون بر این، برای درک دقیق تر خواص تراوایی غشاها ضرایب نفوذ و انحلال پذیری گازها در غشای پلیمری و غشاهای ماتریس ترکیبی محاسبه شد. نتایج TGA حاکی از بهبود دمای تخریب غشاهای ماتریس ترکیبی است، به طوری که دمای تخریب غشای حاوی %۳۰ وزنی از ذرات MIL 53 به ۳۴۸oC افزایش یافت. نتایج SEM نیز پخش نسبتا یکنواخت ذرات در ماتریس پلیمری غشاها را به همراه فصل مشترک مناسب پلیمر-ذره نشان دادند. نتایج گازتراوایی نشان داد، تراوایی هر دو گاز (به ویژه CO2) با افزایش درصد وزنی ذرات در غشا، افزایش یافت، به طوری که تراوایی CO2 از Barrer 98.74 در غشای پلیمری به Barrer 217.65 در غشای حاوی %۳۰ وزنی از ذرات افزایش یافت. همچنین، محاسبه گزینش پذیری گازها حاکی از افزایش گزینش پذیری CO2/N2 از ۱۶.۶۶ به ۲۲.۷۰ بوده است. در نهایت، عملکرد غشاهای ماتریس ترکیبی با حد رابسون در جداسازی CO2/N2 مقایسه و نتایج بیانگر غلبه عملکرد غشای ماتریس ترکیبی حاوی %۳۰ وزنی از ذرات MIL 53 بر حد رابسون بوده است.

کلید واژه: پلی(۴، متیل، ۱، پنتین)، MIL 53، غشای ماتریس ترکیبی، تراوایی، جداسازی CO2/N2