بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر نوسانات پاسجر در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر نوسانات پاسجر در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر نوسانات پاسجر در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر نوسانات پاسجر در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر نوسانات پاسجر در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: حدود %۷ جمعیت دنیا به بیماری دیابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج می برند. مطالعات متفاوتی درباره اثرات سودمند تمرینات هوازی و مقاومتی بر شاخص های نوسانات پاسچر در افراد و گروه های مختلف موجود است، ولی تاکنون بررسی در مورد، اثر تمرینات اکسنتریک به صورت اختصاصی بر میزان و سرعت جابه جایی مرکز فشار در بیماران دیابتیک، در دست نمی باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثر تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر شاخص های کینتیک بیماران دیابتیک نوع ۲ می باشد.مواد و روش ها: ۲۸ بیمار مذکر و مونث با میانگین سنی ۵۱.۷۹ سال مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات توان بخشی عصبی عضلانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان به طور تصادفی در دو گروه تمرینات اکسنتریک و تمرینات کانسنتریک با استفاده از تردمیل قرار گرفتند. میزان جابه جایی در دو جهت قدامی- خلفی و داخلی- خارجی و سرعت جابه جایی در دو جهت قدامی- خلفی و داخلی- خارجی، قبل و بعد از دوره مداخله در هر دو گروه اندازه گیری و مقایسه گردید.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که تمرینات اکسنتریک نسبت به تمرینات کانسنتریک باعث کاهش معنی داری در میزان جابه جایی مرکز فشار پا در دو جهت قدامی- خلفی (۰.۰۱۶=P) و داخلی- خارجی (۰.۰۰۵=P) و هم چنین سرعت جابه جایی مرکز فشار پا در دو جهت قدامی-خلفی (۰.۰۲۰=P) و داخلی- خارجی (۰.۰۳۷=P) می شود.نتیجه گیری: از یافته های مطالعه ما به نظر می رسد که تمرینات اکسنتریک موجب بهبود معنی دار نوسانات پاسچر نسبت به تمرینات کانسنتریک در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ می گردد.

کلید واژه: دیابت شیرین نوع ۲، ورزش، ورزش درمانی، تعادل وضعیتی