موفقیت در عمل واریکوسلکتومی و ارتباط آن با برخی عوامل مهم بالینی و آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 موفقیت در عمل واریکوسلکتومی و ارتباط آن با برخی عوامل مهم بالینی و آزمایشگاهی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد موفقیت در عمل واریکوسلکتومی و ارتباط آن با برخی عوامل مهم بالینی و آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی موفقیت در عمل واریکوسلکتومی و ارتباط آن با برخی عوامل مهم بالینی و آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن موفقیت در عمل واریکوسلکتومی و ارتباط آن با برخی عوامل مهم بالینی و آزمایشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: جراحی واریکوسل یکی از درمان های شایع ناباروری در مردان می باشد. با توجه به این که درمان ناباروری یک پروسه زمان بر و پر هزینه می باشد این مطالعه با هدف تعیین ارتباط برخی عوامل با موفقیت در این روش جراحی و به منظور پیش بینی بهتر نتیجه درمان انجام شده است.مواد و روش ها: با انجام یک مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی، همه بیمارانی که به دلیل ابتلا به واریکوسل از ابتدای سال ۱۳۸۷ الی بهار سال ۱۳۹۱ در بیمارستان امیرالمومنین شهر سمنان تحت عمل جراحی واریکوسلکتومی ساب اینگوینال قرار گرفته بودند، در صورت رضایت وارد مطالعه شدند. اطلاعات بیماران شامل سن، حجم بیضه، درجه واریکوسل، شاخص های کیفیت اسپرم قبل عمل (حرکت، مورفولوژی، تعداد) و نیز تعداد وریدهای مسدود شده از پرونده پزشکی بیماران استخراج شد. موفقیت عمل در فاصله زمانی ۴ تا ۱۲ ماه بعد از عمل بر اساس بهبود کیفیت اسپرم (بهبود ۱۵درصدی در حداقل دو تا از شاخص های اسپرم) و نیز وقوع بارداری در بیماران متاهل با انجام آزمایش مجدد اسپرم و مصاحبه تلفنی پیگیری شد. یافته ها: ۱۳۴ بیمار شامل ۱۱۶ نفر متاهل و ۱۸ نفر مجرد با میانگین (و انحراف معیار) سنی ۶.۶۱±۲۹.۴۹ سال در مطالعه شرکت کردند. میانگین حجم بیضه ۱.۹۴±۲۰.۱۹ میلی لیتر و میانگین تعداد وریدهای مسدود شده ۱.۱۵±۴.۰۵ بود. ۲۵.۴% از بیماران واریکوسل درجه ۱ و بقیه واریکوسل درجه ۲ و ۳ داشتند. میانگین حرکت، مورفولوژی و تعداد اسپرم قبل از عمل به ترتیب ۱۶.۸۱±۳۳.۵۸، ۱۵.۶۵±۳۱.۹۵ و ۳۳.۹۰±۳۵.۲۵ بود به طوری که این شاخص ها بعد از عمل به ترتیب ۱۵.۹۴±۳۹.۶۹، ۱۴.۶۶±۳۴.۷۶ و ۳۰.۷۲±۴۶.۰۴ بود. درصد وقوع بارداری و نیز بهبود در کیفیت اسپرم در بیماران به ترتیب ۵۲.۲% و ۷۴% بود. شانس بهبود کیفیت اسپرم با درجات بالاتر واریکوسل (۰.۰۰۴=p)، حرکت کم تر (۰.۰۰۸=p) و مورفولوژی بدتر (۰.۰۱۳=p) اسپرم قبل از عمل ارتباط معنی داری داشت. هم چنین شانس وقوع بارداری با سن کم تر (۰.۰۰۳=p)، حجم بیش تر بیضه (۰.۰۳=p) و درجه بالاتر واریکوسل (۰.۰۰۴=p) ارتباط نشان داد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که از میان بیمارانی که تحت عمل واریکوسل قرار می گیرند بیماران جوان تر که مبتلا به درجات بالاتر بیماری بوده و حجم بیضه آن ها بیش تر است و نیز کسانی که کیفیت اسپرم های ایشان قبل از عمل از نظر حرکت و مورفولوژی نامطلوب تر است، بیش تر از بقیه از عمل سود می برند.

کلید واژه: واریس بیضه، ناباروری، مردان، جراحی، اسپرماتوزوئیدها