نقش پروبیوتیک در پیشگیری از ابتلا به پنومونی ناشی از ونتیلاتور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش پروبیوتیک در پیشگیری از ابتلا به پنومونی ناشی از ونتیلاتور دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش پروبیوتیک در پیشگیری از ابتلا به پنومونی ناشی از ونتیلاتور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش پروبیوتیک در پیشگیری از ابتلا به پنومونی ناشی از ونتیلاتور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش پروبیوتیک در پیشگیری از ابتلا به پنومونی ناشی از ونتیلاتور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۱۴

سابقه و هدف: با توجه به نقش پروبیوتیک ها در بالانس ارگانیسم های دستگاه گوارش و با توجه به نقش محوری کلونیزاسیون باکتری ها در پاتوژنز پنومونی ناشی از ونتیلاسیون (Ventilator associated pneumonia، VAP)، هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان کمکی با پروبیوتیک در جلوگیری از ابتلا به VAP در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی است.مواد و روش ها: این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، تصادفی و دو سو کور بر روی ۶۰ بیمار تحت ونتیلاسیون مکانیکی و با خطر بالای ابتلا به VAP، از بین بیماران بستری در ICUهای بیمارستان ولی عصر اراک، ایران، انجام شد. بیماران به شکل راندوم در دو گروه با تعداد برابر، پروبیوتیک (مداخله) و کنترل (پلاسبو) قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر درمان های روتین پیشگیرانه برای VAP تحت گاواژ پروبیوتیکLactobacillus rhamnosus GG ، ۳ نوبت در روز و گروه کنترل علاوه بر درمان روتین تحت تجویز پلاسبو قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران ثبت شد و پاسخ بالینی به صورت پیامد اولیه (فراوانی ابتلا به VAP) و ثانویه (سایر فاکتورهای بالینی) تفسیر شد. یافته ها: از ۶۰ بیمار تحت مطالعه در دو گروه، ۲۲ بیمار (%۳۶.۶)، مبتلا به VAP شدند، که از این تعداد به ترتیب ۷ (%۲۳.۳) و ۱۵ (%۵۰) بیمار در گروه پروبیوتیک و کنترل قرار داشتند. (۰.۰۳=p) میانگین روزهای بستری در ICU (مداخله: ۴.۷±۱۴.۲، کنترل: ۶.۵±۱۷.۶، ۰.۰۲۸=p) روزهای بستری در بیمارستان (مداخله: ۵.۶±۲۴.۱، کنترل: ۶.۶±۲۷.۴، ۰.۰۴۱=p) و تعداد بیماران مبتلا به اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل (مداخله: ۱ (%۳/۲۳)، کنترل: ۶ (%۲۰)، ۰.۰۴=p) به شکل معناداری در گروه پروبیوتیک کم تر از پلاسبو بود. هم چنین میانگین مدت زمان شروع اینتوباسیون تا ابتلا به VAP (مداخله: ۱.۰۲±۱۰.۵، کنترل: ۲.۶±۶.۱، ۰.۰۰۸=p) و موارد بهبودی کامل (مداخله: ۲۵ (۸۳.۳)، کنترل: ۱۴ (%۴۶.۶)، ۰.۰۰۳=p) به شکل معناداری در گروه مداخله بیش تر از کنترل به دست آمد.نتیجه گیری: پروبیوتیک یک درمان پروفیلاکسی موثر در پیشگیری از ابتلا به VAP در بیماران با ریسک بالای ابتلا به VAP بستری در ICU می باشد. در نتیجه، استفاده از این درمان، در بیماران کاندید اینتوباسیون طولانی مدت توصیه می گردد.

کلید واژه: پروبیوتیک، پنومنی ناشی از ونتیلاتور، لاکتوباسیلوس، کلستریدیم دیفیسیل