تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تعداد صفحات :۶

مقدمه: امروزه سویه های مقاوم به چند دارو اسینتوباکتر بومانی به عنوان یکی از پاتوژن های فرصت طلب مشکل آفرین، به ویژه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) در جهان مطرح می باشند. این مطالعه به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های جدا شده اسینتوباکتر بومانی از بخش مراقبت های ویژه (ICU) بیمارستان مطهری گنبد صورت گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ در بیمارستان مطهری گنبد انجام شده است. نمونه های بالینی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) برای شناسایی اسینتو باکتر بومانی توسط آزمون های بیوشیمیایی به آزمایشگاه فرستاده شد و سپس حضور اسینتوباکتر بومانی توسط روش مولکولی (PCR) تائید شد. در نهایت آزمایش تعیین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک ها روی آنها صورت گرفت و توسط نرم افزار SPSS و آزمون کای اسکوئر داده ها آنالیز شدند. نتایج: بر اساس آنتی بیوگرام صورت گرفته از بین ۵۰ ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در ICU، ۶۴%، ۲۴% و ۱۲% ایزوله ها به ترتیب دارای مقاومت به چند دارو (MDR)، غیر مقاوم به چند دارو و مقاومت بسیار گسترده به چند دارو (XDR) بودند و بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به سفتریاکسون، تیکارسیلین، اریترومایسین و همچنین کمترین میزان مقاومت نسبت به مینوسایکلین بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان مقاومت به چند دارو در ایزوله های مورد مطاالعه، بالا بود ضرورت انجام آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک و مصرف درست آنتی بیوتیک ها باید مورد توجه واقع شود وازآنجایی که مشخص شد در این مطالعه همه سویه های غیرحساس به ایمی پنم به مینوسایکلین و توبرامایسین حساس بودند می توان برای درمان عفونت های ناشی از سویه های مقاوم به ایمی پنم از ترکیب سایر آنتی بیوتیک ها از جمله توبرامایسین استفاده کرد.

کلید واژه: اسینتوباکتربومانی، بخش مراقبت های ویژه، مقاومت چند دارویی