ارزیابی اثرات بلندمدت فرسایش بر پتانسیل باروری خاک در حوضه کوهین استان قزوین (گزارش کوتاه علمی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی اثرات بلندمدت فرسایش بر پتانسیل باروری خاک در حوضه کوهین استان قزوین (گزارش کوتاه علمی) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی اثرات بلندمدت فرسایش بر پتانسیل باروری خاک در حوضه کوهین استان قزوین (گزارش کوتاه علمی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی اثرات بلندمدت فرسایش بر پتانسیل باروری خاک در حوضه کوهین استان قزوین (گزارش کوتاه علمی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی اثرات بلندمدت فرسایش بر پتانسیل باروری خاک در حوضه کوهین استان قزوین (گزارش کوتاه علمی) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله الکترونیک مدیریت خاک و تولید پایدار

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: حفظ باروری خاک یکی از عوامل کلیدی در کشاورزی پایدار به شمار می رود. فرسایش خاک در بلندمدت باعث تغییر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی و کاهش باروری خاک می گردد. بنابراین به منظور پایداری تولیدات کشاورزی، تعیین فرسایش قابل قبول ضرورت دارد. روش های مختلفی برای ارزیابی اثرات فرسایش بر عملکرد محصول و باروری خاک ارائه شده است که یکی از رایج ترین آن ها، استفاده از مدل شاخص باروری خاک است. مدل شاخص باروری یک مدل نسبتا ساده بوده و به متغیرهای محدودی نیاز دارد. همین ویژگی ها باعث شده این مدل در مناطقی که داده های محدودی وجود دارد به طور گسترده استفاده گردد.مواد و روش ها: در این پژوهش اثرات بلندمدت فرسایش بر باروری خاک در حوضه نمونه کوهین در استان قزوین ارزیابی گردید. برای این منظور چهار پروفیل در منطقه حفر و تشریح گردید. از شاخص باروری خاک اصلاح شده توسط دوان و همکاران برای تعیین باروری خاک استفاده شد. بر اساس شرایط خاک و اقلیم منطقه به منظور تعیین فرسایش قابل قبول، مقدار افت ۵% باروری خاک در بازه زمانی ۱۰۰ سال به عنوان آستانه مجاز در نظر گرفته شد. مقدار میانگین سالانه فرسایش با استفاده از روش سزیم ۱۳۷ برآورد گردید.یافته ها: نتایج آزمایش فعالیت سزیم ۱۳۷ نشان داد که میانگین سالانه فرسایش خاک در ۵۰ سال گذشته ۴۴ تن بر هکتار در سال، معادل از دست رفتن ۳.۷ میلی متر از خاک سطحی در هر سال است. با در نظر گرفتن این مقدار فرسایش، باروری خاک سری کوهین سالانه ۰.۵۸ درصد کاهش پیدا می کند. با در نظر گرفتن ۵ درصد افت باروری خاک در مدت ۱۰۰ سال به عنوان تابع هدف، فرسایش قابل قبول برای سری کوهین به طور میانگین حدود ۴.۷۲ تن بر هکتار در سال تعیین شد.نتیجه گیری: با توجه به مقدار میانگین سالانه فرسایش در حوضه کوهین، به منظور حفظ پایداری باروری خاک و تولیدات کشاورزی تا ۱۰۰ سال آینده لازم است مقدار فرسایش حدود ۹۰ % کاهش یابد. با در نظر گرفتن نسبت تحویل رسوب برابر با ۰.۲۵، رسوب قابل تحمل حدود ۱.۱ تن در هکتار در سال خواهد بود که از لحاظ تولید رسوب نیز در حد قابل قبولی است. مقدار ماده آلی و ظرفیت نگهداری آب خاک از مهم ترین عوامل محدودکننده تولید در خاک سری کوهین هستند. بنابراین توصیه می شود به منظور افزایش باروری خاک سری کوهین، اقدامات مدیریتی مناسب در راستای افزایش ماده آلی خاک اعمال گردد.

کلید واژه: شاخص باروری خاک، کشاورزی پایدار، آسیب پذیری خاک