ارزیابی عدم قطعیت مربوط به تخمین مرز تغییرات شوری خاک در دشت ارومیه با روش انتروپی حداکثر اریب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی عدم قطعیت مربوط به تخمین مرز تغییرات شوری خاک در دشت ارومیه با روش انتروپی حداکثر اریب دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی عدم قطعیت مربوط به تخمین مرز تغییرات شوری خاک در دشت ارومیه با روش انتروپی حداکثر اریب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی عدم قطعیت مربوط به تخمین مرز تغییرات شوری خاک در دشت ارومیه با روش انتروپی حداکثر اریب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی عدم قطعیت مربوط به تخمین مرز تغییرات شوری خاک در دشت ارومیه با روش انتروپی حداکثر اریب :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله الکترونیک مدیریت خاک و تولید پایدار

تعداد صفحات :۲۲

سابقه و هدف: کاهش سطح آب دریاچه ارومیه و باقی ماند پهنه وسیعی از زمین های شور در سال های اخیر، باعث افزایش خطر شوری در اراضی کشاورزی مجاور دریاچه شده است. اهداف این پژوهش عبارت بودند از: ۱- بررسی تغییرات مکانی شوری خاک با استفاده از داده های نامطمئن و روش انتروپی حداکثر اریب، ۲- تخمین مرز بین اراضی شور و کشاورزی و نیز ۳- پیش بینی عدم قطعیت همراه با تخمین مرز بین اراضی در جنوب دشت ارومیه بود.مواد و روش ها: برای انجام این پژوهش نمونه برداری بر روی شبکه ای با فاصله نقاط ۵۰۰ متر صورت گرفت اما در مناطقی که تغییرات شوری خاک شدید بود، نمونه برداری با فواصل ۲۵۰ متر انجام شد. منطقه مطالعاتی مساحتی در حدود ۵۰۰۰ هکتار از اراضی حاشیه غربی دریاچه ارومیه در جنوب دشت ارومیه در استان آذربایجان غربی را در بر داشت. نمونه برداری یک بار در پاییز ۱۳۸۸ و بار دیگر در بهار ۱۳۸۹ انجام گرفت. هدایت الکتریکی نمونه ها در محلول ۱:۲.۵ خاک به آب یک بار در صحرا با هدایت سنج قابل حمل و بار دیگر در آزمایشگاه اندازه گیری شدند.داده های اندازه گیری شده در صحرا به عنوان داده نامطمئن و اندازه گیری های آزمایشگاهی به عنوان داده مطمئن در نظر گرفته شدند. دو سوم داده های پاییز ۱۳۸۸ برای مدل سازی و تخمین مکانی شوری خاک و مابقی برای اعتبارسنجی استفاده شدند. از پارامترهای آماری میانگین خطا و میانگین مربعات خطا برای مقایسه نتایج استفاده گردید. از واریانس خطای تخمین به دست آمده از معادلات روش انتروپی حداکثر اریب، برای محاسبه عدم قطعیت همراه با تخمین مرز شوری خاک در منطقه استفاده گردید.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که رابطه معنی داری بین اندازه گیری های صحرایی و آزمایشگاهی شوری خاک وجود دارد و در بین مدل های مورد مقایسه، مدل خطی توانست با کم ترین میانگین خطای مطلق (۰.۳۸) و کم ترین میانگین خطای اریب (-۰.۷۲) به ترتیب برابر ۰.۳۸ و -۰.۷۲ به عنوان بهترین مدل برازش انتخاب شود. سپس برای هر دور نمونه برداری به طور جداگانه، بهترین مدل کوواریوگرامی برازش شد و پارامترهای مدل به دست آمدند. نتایج اعتبارسنجی روش انتروپی حداکثر اریب نشان داد این روش تنها با استفاده از داده های نامطمئن از نوع احتمالی به ترتیب با میانگین خطا و میانگین مجموع مربعات خطای برابر ۰.۰۴۲ و ۰.۳۳ برای پاییز ۱۳۸۸ و -۰.۲ و ۰.۶۴ برای بهار ۱۳۸۹ از دقت قابل قبولی در تخمین مکانی شوری خاک برخوردار است. همچنین نتایج نشان داد مرز نسبتا مشخصی بین اراضی شور و غیرشور وجود دارد و روش انتروپی حداکثر اریب از قدرت بالایی در تخمین عدم قطعیت همراه با پیش بینی مرز شوری خاک برخوردار است. پایش تغییرات ویژگی های خاک از جمله شوری آن اغلب به دلیل هزینه های بالا و زمان مورد نیاز برای جمع آوری داده های مطمئن با محدودیت مواجه است. روش انتروپی حداکثر اریب به دلیل توانایی در استفاده از داده های نامطمئن، حتی در نبود داده های مطمئن نیز از دقت خوبی در تخمین مکانی شوری خاک برخوردار است.

کلید واژه: انتروپی حداکثر اریب، داده مطمئن، داده نامطمئن، دشت ارومیه، عدم قطعیت