آسیب و استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از القای حاد دوزهای مختلف دوکسوروبیسین: اثر پیش درمان شش هفته تمرین منظم هوازی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آسیب و استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از القای حاد دوزهای مختلف دوکسوروبیسین: اثر پیش درمان شش هفته تمرین منظم هوازی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آسیب و استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از القای حاد دوزهای مختلف دوکسوروبیسین: اثر پیش درمان شش هفته تمرین منظم هوازی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آسیب و استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از القای حاد دوزهای مختلف دوکسوروبیسین: اثر پیش درمان شش هفته تمرین منظم هوازی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آسیب و استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از القای حاد دوزهای مختلف دوکسوروبیسین: اثر پیش درمان شش هفته تمرین منظم هوازی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

تعداد صفحات :۱۴

پیش زمینه و هدف: مطالعات قبلی اثرات جانبی القای دوکسوروبیسین (DOX) بر بافت های سالم را تائید کرده اند، اما اثر پیش درمان تمرینات منظم هوازی در مهار مسمومیت کبدی ناشی از القای دوزهای مختلف DOX کاملا مشخص نیست. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر پیش درمان شش هفته تمرین هوازی بر سطوح شاخص های استرس و آسیب کبدی شامل پروتئین شوکی گرمایی(HSP72) ، کاتالاز(CAT) ، الانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپاراتات آمینوتراتسفراز (AST) در موش های صحرایی نر نژاد ویستار بود.مواد و روش کار: ۴۸ سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل و هریک به سه زیر گروه های DOX با دوز ۱۰ و ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم و سالین تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل دویدن روی نوارگردان به صورت پیش رونده به مدت ۲۵ تا ۵۴ دقیقه در روز با سرعت ۱۵ تا ۲۰ متر در دقیقه، ۵ جلسه در هفته و به مدت ۶ هفته بود. تزریق DOX و سالین ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد و بافت برداری ۲۴ ساعت پس ازآن انجام شد.یافته ها: القای DOX با دوز ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم منجر به افزایش معنی دار شاخص های حفاظتی HSP72 و CAT و آسیب کبدی ALT و AST در مقایسه با گروه سالین شد. شش هفته تمرین هوازی قبل از القای دوزهای ۱۰ و ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم دوکسوروبیسین منجر به افزایش غیر معنی دارHSP72 ، ALT و AST و افزایش معنی دار CAT در مقایسه با گروه کنترل شد. بعلاوه، فقط در مقادیر HSP72 متعاقب القای دوزهای ۱۰ و۲۰ میلی گرم DOX اختلاف معنی دار مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها استنباط می شود که پیش درمان با تمرینات هوازی میان مدت احتمالا از طریق تنظیم مثبت سیستم آنتی اکسیدانتی باعث کاهش آسیب کبدی شده و می تواند راهبردی موثر در مقابل سمیت کبدی ناشی از DOX باشد.

کلید واژه: دوکسوروبیسین، تمرین هوازی، سمیت کبدی، دستگاه حفاظت کبدی، موش های صحرایی