تاثیر جدایه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس برویس بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر جدایه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس برویس بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر جدایه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس برویس بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر جدایه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس برویس بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر جدایه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس برویس بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

تعداد صفحات :۱۸

زمینه و هدف: آفلاتوکسین B1، سمی ترین نوع آفلاتوکسین و از قوی ترین مواد سرطان زای کبدی است که توسط برخی از گونه های جنس آسپرژیلوس تولید می گردد. کنترل موفق رشد این کپک می تواند گامی مهم در پیشگیری از سرطان باشد. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر جدایه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس برویس بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B1 به اجرا درآمد.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی که در سال ۱۳۹۳ انجام شد، پس از شناسایی جدایه های لاکتیکی یک نمونه خمیرترش سنتی با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز، تاثیر آنها بر رشد آسپرژیلوس فلاووس و توانایی آنها در کاهش آفلاتوکسین B1 با کمک آزمون الایزای رقابتی مستقیم مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، تاثیر زمان گرمخانه گذاری و تیمار حرارتی بر میزان باقیمانده آفلاتوکسین B1 در حضور جدایه های مذکور ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در پایان دوره گرمخانه گذاری، قطر کلنی آسپرژیلوس فلاووس در حضور لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس برویس و نمونه کنترل به ترتیب ۱.۵۰، ۳.۴۶ و ۹.۰۰ سانتی متر بود. همچنین درصد باقیمانده آفلاتوکسین B1 پس از گرمخانه گذاری در حضور لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در زمان های ۰، ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب ۵۰.۶۰، ۴۸.۹۳ و %۴۱.۲۴ و در حضور لاکتوباسیلوس برویس به ترتیب ۶۶.۲۶، ۶۴.۴۰ و %۵۵.۶۱ بود. سلول مرده این جدایه ها در مقایسه با سلول زنده آنها به نحو موثرتری (p<0.05) توانست آفلاتوکسین B1 را کاهش دهد.نتیجه گیری: با توجه به قابلیت بالای باکتری های لاکتیکی مورد مطالعه در این پژوهش در کنترل رشد آسپرژیلوس فلاووس و کاهش آفلاتوکسین B1، شاید بتوان از قابلیت نگهدارندگی زیستی آنها با هدف کاهش خطر ابتلا به سرطان استفاده نمود.

کلید واژه: لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس برویس، الایزای رقابتی، واکنش زنجیره ای پلیمراز، آفلاتوکسین B