بررسی ساختار تنوع ژنتیکی جمعیت های نیای وحشی گندم (Aegilops crassa) با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ژنومی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ساختار تنوع ژنتیکی جمعیت های نیای وحشی گندم (Aegilops crassa) با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ژنومی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ساختار تنوع ژنتیکی جمعیت های نیای وحشی گندم (Aegilops crassa) با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ژنومی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ساختار تنوع ژنتیکی جمعیت های نیای وحشی گندم (Aegilops crassa) با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ژنومی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ساختار تنوع ژنتیکی جمعیت های نیای وحشی گندم (Aegilops crassa) با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ژنومی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران

تعداد صفحات :۱۶

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ۱۶ جمعیت از گونه Aegilops crassa با استفاده از ۱۰ آغازگر ISSR، در مجموع ۱۰۵ آلل تکثیر شدند که از این تعداد، ۸۶ آلل (۸۱.۹۰ درصد) به عنوان آلل چندشکل تشخیص داده شدند. تعداد آلل های تکثیر شده از ۶ تا ۱۵ با میانگین ۱۱ آلل متغیر بود. محتوای اطلاعات چندشکلی از ۰.۱۷ در آغازگر UBC842 تا ۰.۳۴ برای آغازگر ISSR12 متفاوت بود. همچنین شاخص نشانگر از ۰.۹۸ برای آغازگر UBC842 تا ۲.۷ برای آغازگر ISSR08 متفاوت بود. میانگین شباهت ژنتیکی محاسبه شده برای اطلاعات نشانگرهای بین ریزماهواره ای برابر ۰.۸۹ بود و از ۰.۷۶ (بین دو ژنوتیپ از کرمانشاه و تبریز) تا ۰.۹۶ (بین دو ژنوتیپ از ایلام و کرمانشاه) متفاوت بود. تجزیه خوشه ای بر اساس داده های مولکولی، ژنوتیپ ها را در سه گروه جداگانه قرار داد که به وسیله تجزیه واریانس مولکولی تایید شد. البته روش های گروه بندی خوشه ای و تجزیه به مختصات اصلی نتوانست جمعیت ها را به طور کامل از هم تفکیک کند و عدم ارتباط بین تنوع مولکولی و تنوع جغرافیایی را نشان داد که نشان دهنده تنوع ژنتیکی بالای این جمعیت ها می باشد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که سطح بیشتری از تنوع به درون جمعیت ها (۵۳ درصد) تعلق داشت، درحالی که (۴۷ درصد) تنوع در بین جمعیت ها مشاهده شد.

کلید واژه: تنوع ژنتیکی، تجزیه به مختصات اصلی، تجزیه خوشه ای، نشانگر ISSR