ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی IMDPA (مطالعه موردی: دشت عباس، استان ایلام)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی IMDPA (مطالعه موردی: دشت عباس، استان ایلام) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی IMDPA (مطالعه موردی: دشت عباس، استان ایلام)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی IMDPA (مطالعه موردی: دشت عباس، استان ایلام)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی IMDPA (مطالعه موردی: دشت عباس، استان ایلام) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی در منابع طبیعی ( کاربرد سنجش از دور و GISدر علوم منابع طبیعی )

تعداد صفحات :۱۷

تحقیق حاضر به منظور بررسی پتانسیل بیابان زایی دشت عباس در منطقه نیمه خشک ایلام به وسعت ۱۸۰۲۸.۸ هکتار با تکیه بر معیارهای خاک و پوشش گیاهی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی صورت گرفت. با استفاده از این مدل هر یک از شاخص های عمق موثر خاک، بافت خاک، هدایت الکتریکی، درصد سنگ و سنگریزه، بهره برداری از پوشش گیاهی، تجدید حیات و وضعیت پوشش گیاهی با کمک نرم افزار ArcGIS®۹.۳، بدست آمده و نقشه مربوط به وضعیت هر کدام از معیارها تهیه شد. در نهایت با تلفیق و تعیین میانگین هندسی معیارها نقشه شدت بیابان زایی بدست آمد. نقشه شدت بیابان زایی بر اساس معیار خاک نشان می دهد که بالغ بر ۴۸۴۳ هکتار از منطقه که برابر با %۲۸.۸ است در طبقه کم و ۱۳۱۸۵ هکتار که معادل ۷۳.۱۳ درصد از منطقه است در طبقه متوسط قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از میانگین هندسی شاخص های معیار پوشش گیاهی حاکی از این است که ۷۰۰۵.۹۹ هکتار (%۳۸.۸۶) از مساحت دشت در طبقه کم، ۴۰۷.۴۵ هکتار (%۲.۲۶) از مساحت منطقه در طبقه متوسط و ۱۰۶۱۵.۳۵ هکتار (%۵۸.۸۸) از مساحت منطقه در طبقه شدید جای دارد. نتایج حاصل از ارزش دهی معیارهای مورد بررسی بیان کننده این است که معیار پوشش گیاهی با ارزش ۲.۶ موثرترین معیار در افزایش شدت بیابان زایی دشت عباس است. بر این اساس مشاهده می شود که ارزش کمی شدت بیابان زایی برای کل منطقه در طبقه متوسط قرار گرفته است.

کلید واژه: معیار پوشش گیاهی و خاک، مدل ایرانی بیابان زایی، بیابان زایی، سیستم اطلاعات جغرافیایی