بررسی شیوع ژن های int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونه های بالینی در تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی شیوع ژن های int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونه های بالینی در تهران دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی شیوع ژن های int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونه های بالینی در تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی شیوع ژن های int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونه های بالینی در تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی شیوع ژن های int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونه های بالینی در تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دنیای میکروب ها

تعداد صفحات :۱۳

سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یک کوکوباسیل گرم منفی می باشد که به طور فزاینده ای به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی گزارش می شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اینتگرون کلاس ۱۱ و ژن های کد کننده آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزید ها تیپ های aadA2 و aadB در میان سویه های اسینتوباکتر بامانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی بر روی ۳۳ نمونه از اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) و شهید مدرس تهران انجام گردید. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و مطابق با دستورالعمل CLSI تعیین شد. حضور ژن های int-1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های بالینی با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: فراوانی ژن های intI1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی به ترتیب معادل ۵۱.۵، ۵۱.۵، ۲۴.۲ و ۳۶.۴ درصد گزارش شد. در این مطالعه تمامی سویه ها دارای مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی بودند و بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، پنی سیلین، سفیکسیم، سفالوتین، سفتیزوکسیم، نالیدیکسیک اسید، کلیندامایسین، کلرامفنیکل، سولفومتاکسازول-تری متوپریم و استرپتومایسین (۱۰۰%) وجود داشت. همچنین کمترین میزان مقاومت در آنتی بیوتیک های جنتامایسین (۶۶.۷ درصد) و تتراسایکلین (۶۹.۷ درصد) مشاهده گردید.نتیجه گیری: ارتباط معنی داری بین حضور اینتگرون کلاس ۱۱ و مقاومت به یک آنتی بیوتیک وجود داشت. با این حال، این ارتباط در بسیاری از سویه ها که مقاومت به بقیه آنتی بیوتیک ها نشان می دادند قابل توجه نیست. این یافته حاکی از این است که علاوه بر اینتگرون ها، دیگر عوامل ایجاد کننده مقاومت مانند ترانسپوزون و پلاسمید نیز ممکن است در ایجاد مقاومت نقش داشته باشند.

کلید واژه: اسینتوباکتر بامانی، اینتگرون کلاس ۱، مقاومت آنتی بیوتیکی