تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح RBP4 سرمی و میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح RBP4 سرمی و میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح RBP4 سرمی و میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح RBP4 سرمی و میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح RBP4 سرمی و میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : طنین سلامت (مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: رتینول متصل به پروتئین (RBP4) 4 به عنوان یک آدیپوکاین در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز شرکت دارد. افزایش سطح سرمی رتینول متصل به پروتئین ۴ موجب بروز اختلال در تحمل گلوکز و نیز مقاومت به انسولین می گردد. تمرینات ورزشی سبب بهبود حساسیت پذیری به انسولین می شود. اما هنوز تاثیر تمرین قدرتی بر رتینول متصل به پروتئین ۴ در بیماران دیابتی و مقایسه آن با تمرین استقامتی مشخص نشده است. این پژوهش با هدف بررسی اثر تمرینات ورزشی بر سطوح رتینول متصل به پروتئین ۴ سرمی و میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد.روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی و با مشارکت ۲۳ نفر از بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد. واحدهای مورد پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و به ۲ گروه تجربی ۸ نفره با تمرین استقامتی و قدرتی و نیز یک گروه کنترل ۷ نفره تخصیص داده شدند. برنامه تمرین استقامتی با شدت (۵۰ تا ۷۰ درصد) حداکثر ضربان قلب و تمرین قدرتی با شدت (۶۰ تا ۷۰ درصد ۱RM) به مدت ۱۰ هفته ۳ روزه اجرا شد. نمونه های خونی در حالت ناشتا از همه مشارکت کنندگان به منظور ارزیابی سطح سرمی رتینول متصل به پروتئین ۴ و انسولین خون گرفته شد.نتایج: میانگین و انحراف معیار سنی واحد های مورد مطالعه ۵۰±۳ سال بود. بعد از مداخله مقادیر رتینول متصل به پروتئین ۴ در گروه با تمرینات قدرتی در مقایسه با گروه با تمرینات استقامتی کاهش معناداری یافت (p=0.03). همچنین سطوح سرمی گلوکز، بعد از مداخله در هر دو گروه تجربی کاهش معناداری داشت (p<0.05).نتیجه گیری:کاهش مقادیر رتینول متصل به پروتئین ۴ با کاهش درصد چربی بدن همراه است و تمرین قدرتی با کاهش درصد چربی بدن سبب کاهش سطوح رتینول متصل به پروتئین ۴، کاهش گلوکز و بهبود حساسیت به انسولین می شود.

کلید واژه: رتینول متصل به پروتئین ۴، مقاومت به انسولین، تمرین مقاومتی، تمرین استقامتی