تعیین میزان باقی مانده دی اکسید گوگرد و برخی خواص فیزیکوشیمیایی کشمش تولیدی در استان خراسان رضوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین میزان باقی مانده دی اکسید گوگرد و برخی خواص فیزیکوشیمیایی کشمش تولیدی در استان خراسان رضوی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین میزان باقی مانده دی اکسید گوگرد و برخی خواص فیزیکوشیمیایی کشمش تولیدی در استان خراسان رضوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین میزان باقی مانده دی اکسید گوگرد و برخی خواص فیزیکوشیمیایی کشمش تولیدی در استان خراسان رضوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین میزان باقی مانده دی اکسید گوگرد و برخی خواص فیزیکوشیمیایی کشمش تولیدی در استان خراسان رضوی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بهداشت مواد غذایی

تعداد صفحات :۱۳

در این مطالعه ۶۲ نمونه کشمش طلایی، سبز، تیفی و پلویی از پنج شهر کاشمر، خلیل آباد، بردسکن، قوچان و شیروان استان خراسان خریداری گردید. میزان باقی مانده گوگرد، درصد رطوبت، فعالیت آبی، PH و اسیدیته نمونه های تعیین شد. طبق نتایج حاصل، میانگین باقی مانده گوگرد در نمونه های کشمش تیفی کاشمر، بردسکن و خلیل آباد به ترتیب ۹۳۲، ۱۸۸۴ و ۲۲۳۰ میلی گرم در کیلوگرم، در نمونه های کشمش سبز شهرهای فوق به ترتیب ۱۱۷۵، ۱۰۰۹ و ۶۵۸ میلی گرم در کیلوگرم و برای کشمش طلایی ۱۲۲۶، ۲۰۷۶ و ۲۴۸۴ میلی گرم در کیلوگرم به دست آمد. میانگین میزان باقی مانده گوگرد نمونه های کشمش پلویی در قوچان و شیروان نیز به ترتیب ۱۰۷۰ و ۱۸۶ میلی گرم در کیلوگرم مشاهده شد. از میان نمونه های کاشمر، بردسکن و خلیل آباد، نمونه های کشمش طلایی بالاترین میزان باقی مانده گوگرد را داشتند. هم چنین میزان باقی مانده گوگرد کشمش پلویی شیروان بیشتر از کشمش پلویی قوچان بود. کم ترین (۳.۷۰) PH در رقم پلویی قوچان و بیش ترین (۴.۰۵) PH مربوط به رقم پلویی شیروان بود. بالاترین اسیدیته (۱.۵۶ درصد اسید تارتاریک) در رقم دودی خلیل آباد و پایین ترین اسیدیته (۰.۸ درصد اسید تارتاریک) رقم پلویی شیروان مشاهده شد. هم چنین بیش ترین رطوبت (%۱۲.۳۱) را رقم دودی کاشمر و کم ترین رطوبت (۹.۶۶ درصد) را رقم تیفی کاشمر دارا بودند. بالاترین (۰.۴۴) aw در رقم پلویی قوچان و کم ترین (۰.۴۰) آن در ارقام تیفی بردسکن مشاهده شد. به دلیل سنتی بودن روش تهیه کشمش، اکثر پارامترهای مغایر با استانداردهای ملی و کدکس بودند.

کلید واژه: کشمش، باقی مانده دی اکسید گوگرد، کاشمر، بردسکن، خلیل آباد