پتانسیل گیاه پالایی Puccinellia distans (Jacq.) Parl در خاک های آلوده به کادمیوم و نحوه کاهش خطر آبشویی کادمیوم به آب های زیرزمینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پتانسیل گیاه پالایی Puccinellia distans (Jacq.) Parl در خاک های آلوده به کادمیوم و نحوه کاهش خطر آبشویی کادمیوم به آب های زیرزمینی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پتانسیل گیاه پالایی Puccinellia distans (Jacq.) Parl در خاک های آلوده به کادمیوم و نحوه کاهش خطر آبشویی کادمیوم به آب های زیرزمینی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پتانسیل گیاه پالایی Puccinellia distans (Jacq.) Parl در خاک های آلوده به کادمیوم و نحوه کاهش خطر آبشویی کادمیوم به آب های زیرزمینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پتانسیل گیاه پالایی Puccinellia distans (Jacq.) Parl در خاک های آلوده به کادمیوم و نحوه کاهش خطر آبشویی کادمیوم به آب های زیرزمینی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : اکوهیدرولوژی

تعداد صفحات :۱۳

تحقیق حاضر با هدف بررسی پتانسیل گیاه پالایی Puccinellia distans (Jacq) Parl با استفاده از DTPA و EDTA و نحوه کاهش خطر آبشویی کادمیوم-کلاتانجام گرفت. به منظور آلوده کردن خاک به کادمیوم از نمک CdCl2 استفاده شد. تیمارهای استفاده شده شامل ۲.۵DTPA، ۵DTPA، ۲.۵EDTA، ۵EDTA، ۲.۵DTPA+2.5EDTA، ۵DTPA+2.5EDTA، ۲.۵DTPA+5EDTA، ۵DTPA+5EDTA بود و در تیمارهای شاهد EDTA و DTPA استفاده نشد. فاکتور تجمع (BCF)، فاکتور انتقال (TF) و شاخص تحمل (TI) به منظور تعیین کارایی گیاه پالایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد مواد بهساز سبب افزایش معنادار کادمیوم در بافت های گیاهی شد و کادمیوم در ریشه گیاه در مقایسه با اندام های هوایی مقادیر بیشتری داشت. حداکثر فاکتور تجمع به ترتیب در تیمارهای ۵DTPA و ۵EDTA و حداکثر فاکتور انتقال در تیمار ۵DTPA+5EDTA مشاهده شد. نتایج نشان داد EDTA و DTPA پتانسیل افزایش جذب کادمیوم توسط P.distans را دارند. در گام بعدی برای کاهش آبشویی کادمیوم-کلات، غلظت ۵ میلی گرم در کیلوگرم DTPA و EDTA در سه روش یک بار، سه بار متوالی و شش بار متوالی به خاک اضافه شد. نتایج نشان داد در روش یک بار، کادمیوم خاک حداقل و در اندام های گیاهی حداکثر بود. بین غلظت فلز در اندام های گیاهی بین روش سه بار و شش بار متوالی تفاوت معناداری وجود نداشت (P<%5). به طور کلی، حد بهینه گیاه استخراجی P. distans و کاهش آبشویی کادمیوم به آب های زیرزمینی در غلظت ۵ میلی گرم در کیلوگرم DTPA و EDTA و در کاربرد به روش یک بار به دست آمد.

کلید واژه: آلودگی خاک، خطر آبشویی، شاخص تحمل، کادمیوم، گیاه پالایی