مقاله کابرد سیلاب در طرحهای کویرزدایی(مطالعه موردی: طرح کویرزدایی برآباد، شهرستان سبزوار)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کابرد سیلاب در طرحهای کویرزدایی(مطالعه موردی: طرح کویرزدایی برآباد، شهرستان سبزوار) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کابرد سیلاب در طرحهای کویرزدایی(مطالعه موردی: طرح کویرزدایی برآباد، شهرستان سبزوار)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کابرد سیلاب در طرحهای کویرزدایی(مطالعه موردی: طرح کویرزدایی برآباد، شهرستان سبزوار)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کابرد سیلاب در طرحهای کویرزدایی(مطالعه موردی: طرح کویرزدایی برآباد، شهرستان سبزوار) :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

کویرزایی یا گسترش کویر یکی از معظلات بزرگی است که ساکنین کره زمین را تهدید میکند. گزارشات ارائه شده نشان میدهد که به طور متوسط هر ساله حدود ۵۹ هزار کیلومتر مربع از زمینهای حاصلخیز و قابل کشت به کویر تبدیل شده و جهان را در معرض بایر شدن قرار میدهند. علاوه بر گسترش زمینهای شنی عوامل گوناگون دیگری در بروز این پدیده شوم دخیل میباشند. عدم مدیریت مناسب در استفاده بهینه از آبهای موجود، یکی از مهمترین این عوامل تعریف شده است. در این مقاله عملکرد یکی از طرحهای بیابانزدایی در شهرستان سبزوار که با هدف مهار و بهره برداری بهینه از سیلاب کالشور در امر کنترل بیابان از سالیان قبل شروع و ادامه دارد، توضیح داده می شود. منطقه مورد مطالعه بیابانی است در جنوب غربی شهرستان سبزوار که در حاشیه رودخانه کالشور واقع شده است. این رودخانه سالیان زیادی است که بدون استفاده بهینه از دسترس خارج شده و به چاله های شرقی دشت کویر میریزد. اقلیم منطقه فراخشک و متوسط بارش آن ۱۵۰ میلیمتر در سال است. روند تغییرات کمی و کیفی کویر، طی سالیان پس از اجرای طرح و سیلاب وارده به عرصه در اثر مهار و بهره برداری از آن، با استفاده از بررسی های میدانی و تجزیه و تحلیل داده های موجود مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این بررسی، موفقیت طرح را در تبدیل پتانسیلهای موجود و بلا استفاده بیابان، به امور مولد و البته پایدار را نشان میدهد و امید است که نتایج مثبت این طرح بتواند به عنوان الگویی در طرحهای مهار بیابانزایی و بهینه سازی محیط زیست، مورد بهره برداری واقع گردد.