مقاله مخاطرات زیست محیطی ناشی از توسعه بی رویه پروش میگو در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مخاطرات زیست محیطی ناشی از توسعه بی رویه پروش میگو در ایران دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مخاطرات زیست محیطی ناشی از توسعه بی رویه پروش میگو در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مخاطرات زیست محیطی ناشی از توسعه بی رویه پروش میگو در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مخاطرات زیست محیطی ناشی از توسعه بی رویه پروش میگو در ایران :

تعداد صفحات:۱۱

چکیده:

توسعه بی رویه پرورش میگو در کشورهای در حال توسعه موجب ضایعات پایدار زیست محیطی شده است. این عمل که روزی خود بعنوان راه کار مناسب جهت جبران کمبود صید ناشی از کاهش ذخایر دریایی محسوب شد در حال حاضر به یک معضل بزرگ مبدل گشته است در سالهای اخیر نیز توسعه پروش میگو در سواحل کشور ما، بدون توجه به عوارض جانبی زیست محیطی آن به شدت توسعه یافته است. تاثیرات اصلی سوء زیست محیطی پرورش میگو ناشی از میزان بار مواد مغذی کربن آلی و موجودات زنده آب استخرها است که در اثر عمل کوددهی و تغذیه و ماندگاری آب ایجاد می شوند. تعویض روزانه آب استخرها به میزان حداقل ۵%، تخلیه کامل آب در پایان فصل پرورش و لایروبی استخرها موجب انتقال این مواد به اکوسیستم های ساحلی می گردد که شکوفایی فیتوپلانکتونها، تغییر ترکیب و تراکم گونه ای پلانکتونها، کمبود اکسیژن آب و در نتیجه غنای آب اکوسیستم های ساحلی را به دنبال دارد و موجب ضایعات زیست محیطی پایدار مانند نابودی نوزادگاههای آبزیان دریازی و کاهش ذخائر آنها می گردد. افزایش شوری آبهای زیرزمینی ، نابودی ذخائر میگوهای دریایی در اثر صید مولد، همه گیری بیماریهای کشنده آبزیان از دیگر عوارض جانبی توسعه بی رویه پروش میگو می باشد. در کشور ما توسعه پرورش میگو بدون توجه کامل به عوارض جانبی آن به شدت توسط برنامه ریزان و دستگاههای اجرایی دنبال می شود به نحوی که میزان تولید آن از ۲۰ تن در سال ۱۳۷۲ به حدود ۲۰۰۰ تن در سال ۱۳۷۸ رسید و کلاً امکان بلقوه تولید آن ۲۰۰۰۰۰ تن ذکر می گردد. که با توجه به مسائل مطرح شده فوق الذکر، لازم است قبل از توسعه بی رویه پرورش میگو، تحقیقات لازم در جهت جلوگیری و یا حداقل کاهش ضایعات زیست محیطی این فعالیتها بطور وسیع انجام گرفته و تدابیر لازم از طریق اصلاح و بهبود فن آوری پرورش میگو، بهبود کم و کیف غذادهی، تصفیه بیولوژی و فیزیکی آبهای خروجی، دقت در هنگام انتخاب محل و طراحی مجتمع های پرورشی، خدمات و مشاوره های فنی مناسب توسط بخش خصوصی و دولتی و غیره اندیشیده شود.