تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی شاخص های آسیب بافت کبدی در موش های صحرایی مبتلا به انفارکتوس قلبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی شاخص های آسیب بافت کبدی در موش های صحرایی مبتلا به انفارکتوس قلبی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی شاخص های آسیب بافت کبدی در موش های صحرایی مبتلا به انفارکتوس قلبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی شاخص های آسیب بافت کبدی در موش های صحرایی مبتلا به انفارکتوس قلبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی شاخص های آسیب بافت کبدی در موش های صحرایی مبتلا به انفارکتوس قلبی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۱۰

در این مطالعه، تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر شاخص های سرمی آسیب بافت کبد، شامل آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP)، در موش های صحرایی ویستار مبتلا به انفارکتوس قلبی بررسی شد.مواد و روش ها: ۳۰ سر موش صحرایی نر ویستار چهار هفته ای پس از انفارکتوس قلبی به طور تصادفی در سه گروه شم (SHAM، تعداد=۱۰)، گروه شاهد انفارکته شده (SED-MI، تعداد=۱۰) و گروه تمرینی انفارکته شده (EX-MI، تعداد=۱۰) تفکیک شدند. گروه EX-MI به مدت ده هفته (۵ روز در هفته)، برنامه دویدن روی تردمیل به مدت ۵۰ دقیقه با سرعت ۱۷ متر بر دقیقه را انجام دادند. سطوح سرمی آنزیم های کبدی AST، ALT و ALP در پایان برنامه تمرینی به روش الایزا اندازه گیری شدند. تحلیل آماری داده ها، به وسیله تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و سطح معنی داری کمتر از ۰.۰۵ انجام گرفت.یافته ها: سطح آنزیم AST پس از اتمام برنامه تمرینی، در گروه شاهد و گروه تمرینی به طور معنی داری نسبت به گروه شم افزایش یافت (P=0.01). میزان AST در گروه شاهد با گروه تمرینی تفاوت معنی داری نداشت (p=0.93). در همین زمینه،ALT پس از انفارکتوس قلبی به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (P=0.02). این آنزیم در گروه تمرینی تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت (P=0.55) هم چنین، میزان ALP در بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشته است (P=0.9).نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که ده هفته فعالیت تداومی هوازی با شدت متوسط، تاثیری بر عملکرد بافت کبد در موش های مبتلا به انفارکتوس قلبی ندارد. برای بررسی بهتر تاثیر تمرینات ورزشی بر شاخص های پاتولوژیکی بافت کبد، نیاز به ارزیابی تغییرات ایمونوهیستوشیمیایی است.

کلید واژه: انفارکتوس قلبی، کبد، تمرینات هوازی