اثرات تجویز بلند مدت متامفتامین بر مخچه موش سوری نر: یک مطالعه استریولوژیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات تجویز بلند مدت متامفتامین بر مخچه موش سوری نر: یک مطالعه استریولوژیک دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات تجویز بلند مدت متامفتامین بر مخچه موش سوری نر: یک مطالعه استریولوژیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات تجویز بلند مدت متامفتامین بر مخچه موش سوری نر: یک مطالعه استریولوژیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات تجویز بلند مدت متامفتامین بر مخچه موش سوری نر: یک مطالعه استریولوژیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم اعصاب شفای خاتم

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: متامفتامین محرک سیستم عصبی مرکزی است و یکی از متداول ترین مواد مخدری است که در آمریکا و بعضی کشورهای آسیایی مانند ژاپن استفاده می شود. در ایران در سال های اخیر مصرف آن افزایش یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات مصرف بلندمدت متامفتامین بر تعداد و اندازه لایه های مختلف مخچه در موش سوری بود.مواد و روش ها: تعداد ۳۰ موش سوری نر (وزن: ۴۵ گرم، سن: ۸ هفته) به سه گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه اول (کنترل) محلول نرمال سالین، گروه دوم .۱۰ میلی گرم/کیلوگرم متامفتامین، و گروه سوم ۱ میلی گرم/کیلوگرم متامفتامین به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. پس از یکماه حیوانات با کتامین بیهوش شدند و مخچه برداشته شد و در فرمالین ۵ درصد فیکس شد. سپس لام های مربوط به نیمکره های چپ مخچه با رنگ آمیزی تولوئیدن بلو و هماتوکسیلین -ائوزین رنگ آمیزی شدند. محاسبه حجم لایه های مخچه براساس اصل کاوالیری و به کمک شمارش نقطه ای صورت گرفت. برای محاسبه تعداد سلول های پورکینژ و گرانولار از روش دایسکتور فیزیکال استفاده گردید.یافته ها: متامفتامین سبب کاهش حجم مخچه، حجم لایه گرانولار و تعداد سلول های گرانولار و پورکینژ در هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین مصرف متامفتامین موجب کاهش در حجم لایه مولکولار در گروه مصرف کننده ۱ میلی گرم/کیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل شد. به علاوه، متامفتامین باعث افزایش حجم ماده سفید در گروه مصرف کننده ۱ میلی گرم/کیلوگرم در مقایسه با گروه های ۰.۱ میلی گرم/کیلوگرم و کنترل گردید.نتیجه گیری: متامفتامین حجم و سلول های مخچه را کاهش می دهد که احتمالا به دلیل آسیب سلولی و مرگ نورونی است. افزایش ماده سفید می تواند یک واکنش جبرانی نسبت به از دست دادن سلول های مخچه باشد.

کلید واژه: متامفتامین، مخچه، سلول های پورکینژ، بافت شناسی، موش سوری