تاثیر تمرین هوازی و مصرف امگا ۳ بر سطح عامل رشد عصبی هیپوکامپ موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرین هوازی و مصرف امگا ۳ بر سطح عامل رشد عصبی هیپوکامپ موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرین هوازی و مصرف امگا ۳ بر سطح عامل رشد عصبی هیپوکامپ موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین هوازی و مصرف امگا ۳ بر سطح عامل رشد عصبی هیپوکامپ موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرین هوازی و مصرف امگا ۳ بر سطح عامل رشد عصبی هیپوکامپ موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: مغز، اندامی با سازش پذیری بالا در پاسخ های مورفولوژیک، متابولیک و عملکردی به ورزش و تغذیه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مصرف امگا ۳ و تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی (NGF یا Nerve growth factor) هیپوکامپ در موش های نر سالم و مبتلا به بیماری آلزایمر شده با هوموسیستئین بود.روش ها: ۹۰ سر موش صحرایی نر نژاد Wistar (با سن ۱۲ هفته و میانگین وزن ۲۱۹.۹۹±۱۲.۶۰ گرم)، به ۹ گروه تقسیم شدند. برای القای بیماری آلزایمر، از تزریق هوموسیستئین با دز ۰.۶ مولار به درون بطن مغز موش ها استفاده شد. تمرین هوازی روی نوار گردان (۵ روز در هفته، با شدت ۵۵-۵۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و مکمل (روزانه ۸۰۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به مدت ۸ هفته اعمال گردید. ۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه مداخله، موش ها بیهوش و جراحی شدند و بافت هیپوکامپ جدا شد. داده ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey تحلیل گردید (p<0.050).یافته ها: در آزمودنی های سالم، مصرف امگا ۳ باعث افزایش معنی دار سطح NGF شد (p=0.001). انجام تمرین (p=0.990) و همراه نمودن تمرین و امگا ۳ (p=0.210)، تغییر معنی داری در سطح NGF ایجاد نکرد. در آزمودنی های مبتلا به بیماری آلزایمر، تمرین هوازی باعث افزایش معنی دار سطح NGF گردید (p=0.020) و مصرف امگا ۳ (p=0.930) و همراه نمودن آن با تمرین (p=0.220)، تغییر معنی داری در سطح NGF ایجاد نکرد.نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام تمرین و مصرف امگا ۳ به عنوان مداخلات درمانی در راهبردهای پیش گیری و درمان بیماری آلزایمر، به صورت های مختلفی تاثیر می گذارد.

کلید واژه: تمرین هوازی، امگا ۳، بیماری آلزایمر، عامل رشد عصبی