ارزیابی اکوفیزیولوژیک سه رقم ذرت (.Zea mays L) در سطوح آبیاری و کاربرد سوپرجاذب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی اکوفیزیولوژیک سه رقم ذرت (.Zea mays L) در سطوح آبیاری و کاربرد سوپرجاذب دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی اکوفیزیولوژیک سه رقم ذرت (.Zea mays L) در سطوح آبیاری و کاربرد سوپرجاذب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی اکوفیزیولوژیک سه رقم ذرت (.Zea mays L) در سطوح آبیاری و کاربرد سوپرجاذب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی اکوفیزیولوژیک سه رقم ذرت (.Zea mays L) در سطوح آبیاری و کاربرد سوپرجاذب :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی (علوم کشاورزی)

تعداد صفحات :۲۱

به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف سوپر جاذب در سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد ارقام مختلف ذرت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملکان و سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سطح های مختلف آبیاری (آبیاری پس از ۷۰، ۱۱۰ و ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) و فاکتور فرعی شامل سطوح مختلف سوپرجاذب (عدم کاربرد، کاربرد سوپر جاذب) و ارقام ذرت (۷۰۴، ماگسیمای داخلی و ماگسیمای خارجی) بود. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه بیشترین عملکرد دانه ذرت با ۹۸۵ گرم در متر مربع در سطح آبیاری پس از ۷۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و عدم کاربرد سوپرجاذب به دست آمد. سطح آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کاهش معنی داری را در عملکرد دانه ذرت باعث شد. سطح آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر از نظر عملکرد دانه ۴۶.۱ درصد عملکرد کمتری در مقایسه با تیمار سطح آبیاری پس از ۷۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر بود. این کاهش در عملکرد تحت تاثیر سطح آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر ناشی از کاهش هر دو جز عملکرد اصلی تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه ذرت بود. در شرایط عدم کاربرد سوپرجاذب، آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک نسبت به آبیاری پس از ۷۰ میلی متر تبخیر از آن، تعداد دانه در بلال ذرت را ۳۸.۸ درصد کاهش داد. وزن صد دانه ذرت نیز تحت تاثیر سطح آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به میزان ۱۳.۸ درصد کاهش یافت. به طوری که، کاربرد سوپرجاذب در سطوح آبیاری پس از ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر عملکرد دانه ذرت را ۳۸ درصد نسبت به عدم کاربرد آن افزایش داد. بین ارقام از نظر اغلب صفات و از جمله عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود نداشت. البته، با کاربرد سوپرجاذب در شرایط کم آبی شدید، می توان اثرات تنش کم آبی بر عملکرد ذرت را کاهش داد.

کلید واژه: ذرت، کم آبی، سوپرجاذب، رقم، عملکرد دانه