کاربرد الگوریتم ژنتیک در مدل سازی محلی میدان ثقل زمین با استفاده از توابع پایه شعاعی کروی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 کاربرد الگوریتم ژنتیک در مدل سازی محلی میدان ثقل زمین با استفاده از توابع پایه شعاعی کروی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد کاربرد الگوریتم ژنتیک در مدل سازی محلی میدان ثقل زمین با استفاده از توابع پایه شعاعی کروی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی کاربرد الگوریتم ژنتیک در مدل سازی محلی میدان ثقل زمین با استفاده از توابع پایه شعاعی کروی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن کاربرد الگوریتم ژنتیک در مدل سازی محلی میدان ثقل زمین با استفاده از توابع پایه شعاعی کروی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مهندسی فناوری اطلاعات مکانی

تعداد صفحات :۱۷

توابع پایه شعاعی کروی همواره به صورت گسترده ای برای مدل سازی محلی میدان ثقل زمین استفاده شده اند. تعیین بهینه توابع پایه شعاعی کروی از نظر شکل و موقعیتان ها، یکی از مهم ترین چالش ها در انجام مدل سازی بر مبنای این توابع پایه است. در این تحقیق یک روش بهینه سازی برای مدل سازی محلی میدان ثقل زمین با استفاده از توابع پایه شعاعی کروی پیشنهاد شده است. بدین منظور، ابتدا آنومالی پتانسیل ثقل زمین به صورت ترکیبی خطی از توابع پایه شعاعی نوشته شده و سپس سیستم معادلات مشاهداتی بر حسب تابعک های آنومالی جاذبه تشکیل می شوند. روش بهینه سازی پارامترهای مجهول مدل سازی شامل دو مرحله است: ۱. تعیین موقعیت سه بعدی توابع پایه شعاعی که تحت عنوان مرکز و عمق این توابع شناخته می شوند با استفاده از الگوریتم ژنتیک، ۲. تعیین ضرایب مقیاس بسط توابع پایه شعاعی با استفاده از الگوریتم پایدارسازی تیخونوف. روش حل مساله بدین صورت است که ابتدا جمعیتی از کروموزوم ها که همان مختصات سه بعدی کرنل ها در منطقه مورد مطالعه هستند، ساخته و جواب هایی با شایستگی بیشتر انتخاب می شوند و کروموزوم های جدید نیز با فرآیندهای تولیدمثل، جهش و مهاجرت تولید می شوند. بدین ترتیب، به ازای هر کروموزوم با موقعیت کرنل معلوم، مساله غیرخطی به یک مساله خطی تبدیل شده و ضرایب بسط هر یک از این کروموزوم ها با استفاده از الگوریتم پایدارسازی خطی تیخونوف محاسبه می شود. ارزیابی عملکرد روش ارائه شده در این تحقیق بر مبنای داده های شبیه سازی شده با استفاده از مدل ژئوپتانسیل EGM2008 تا درجه و مرتبه ۲۱۶۰ صورت گرفته است که به دقت ۱.۰۸ میلی گال در مشاهدات آنومالی جاذبه و ۰.۷۸ مترمربع بر مجذور ثانیه در مشاهدات آنومالی پتانسیل ختم می شود. نتایج عددی نشان می دهد که الگوریتم بهینه سازی پیشنهاد شده منجر به یافتن توزیع مناسبی برای توابع پایه شعاعی کروی شده و دقت مدل های گراویمتری را بهبود می بخشد.

کلید واژه: مدل سازی محلی میدان ثقل، توابع پایه شعاعی کروی، الگوریتم ژنتیک، الگوریتم تیخونوف