مقایسه لارنگوسکوپ میلر و مکین تاش در خارج سازی جسم خارجی از ناحیه هیپوفارنکس به کمک پنس مگیل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه لارنگوسکوپ میلر و مکین تاش در خارج سازی جسم خارجی از ناحیه هیپوفارنکس به کمک پنس مگیل دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه لارنگوسکوپ میلر و مکین تاش در خارج سازی جسم خارجی از ناحیه هیپوفارنکس به کمک پنس مگیل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه لارنگوسکوپ میلر و مکین تاش در خارج سازی جسم خارجی از ناحیه هیپوفارنکس به کمک پنس مگیل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه لارنگوسکوپ میلر و مکین تاش در خارج سازی جسم خارجی از ناحیه هیپوفارنکس به کمک پنس مگیل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بیهوشی و درد

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: جسم خارجی در مری میتواند باعث آسیب شود. رایج ترین روش خارج کردن جسم خارجی ازوفاگوسکوپی است ولی در بسیاری موارد در زمان لارنگوسکوپی جسم خارجی در ناحیه هیپوفارنکس قابل رویت می باشد و متخصص بیهوشی به کمک پنس مگیل قادر به خارج سازی جسم خارجی است. در این شرایط لارنگوسکوپی بایستی نمای مناسب و کافی از هیپوفارنکس ایجاد کند.این مطالعه با این هدف طراحی شد تا با مقایسه دو تیغه معمول لارنگوسکوپی شامل میلر و مکین تاش در ایجاد نمای مستقیم هیپوفارنکس و امکان خارج سازی جسم خارجی، روش ارجح را معرفی نماید.مواد و روش ها: در بیماران بالای ۱۰ سال با سابقه بلع جسم خارجی و کاندید ازوفاگوسکوپی که کاندید ازوفاگوسکوپی می باشند بعد از رادیوگرافی رخ و نیم رخ و اثبات وجود جسم خارجی در بالاتر از مهره ۷ گردن وارد مطالعه می شوند. بطور تصادفی برای بیمار یکی از دو تیغه میلر یا مکین تاش انتخاب و پس از القا بیهوشی ولارنگوسکوپیو گریدینگ نمای هیپوفارنکس ثبت شد. در این طبقه بندی افزایش گرید نمای هیپوفارنکس با بهبود دید دهانه هیپوفارنکس و امکان بیشتر رویت و خارج سازی جسم خارجی همراه می باشد. پس از لارنگوسکوپی در صورت رویت جسم خارجی اقدام به خارج سازی توسط پنس مگیل شد در غیر اینصورت از وفاگوسکوپی توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام شد.یافته ها: در ۶۰ بیمار مورد مطالعه با شاخص توده بدنی و یافته های دموگرافیکی سن، جنس و شاخص های انتروپومتری مشابه می باشد، گرید ۴ نمای هیپوفارنکس که دید بهتری برای خروج جسم خارجی ایجاد می نماید در گروه مکین تاش تقریبا ۳ برابر تیغه میلر بود (%۵۶.۷ در مقابل %۲۰). در گرید ۴ نمای هیپوفارنکس میزان موفقیت تیغه مکین تاش %۹۴.۱ و میلر ۵۰% که این اختلاف از لحاظ اماری معنی دار میباشد p=0.04. به طور کلی میزان نسبی موفقیت در مکین تاش نسبت به میلر ۴.۳ برابر و فاصله اعتماد %۹۵ (۱.۳-۱۴.۵) می باشد.لذا تیغه مکین تاش نمای بهتری از هیپوفارنکس و دهانه مری بصورت باز یا بسته ایجاد کرد که این شرایط برای رویت و خارج سازی جسم خارجی موقعیت مطلوب تری فراهم مینماید. در مقایسه میزان موفقیت بر حسب گرید و تیغه لارنگوسکوپ مشاهده شد بیشترین شانس موفقیت در خارج سازی جسم خارجی در گرید ۴ و به کمک تیغه مکین تاش بدست آمده است. در بررسی کلی میزان موفقیت مکی نتاش نسبت به میلر بیشتر بود. نتایج بیانگر این بوده است که در مدل نهایی عامل پیش بینی کننده میزان موفقیت، وسیله بکار برده شده (نوع تیغه لارنگوسکوپ) و گرید لارنگوسکپی بوده است.

کلید واژه: ازوفاگوسکوپی، جسم خارجی، لارنگوسکوپی درد مزمن، سالمندی