بررسی همبستگی بین “مقیاس کمای گلاسکو” و “معیار جامع بی پاسخی” با شاخص های فیزیولوژیک در تعیین تغییرات سطح هوشیاری بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بستری در بخش های مراقبت ویژه ۱۳۹۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی همبستگی بین “مقیاس کمای گلاسکو” و “معیار جامع بی پاسخی” با شاخص های فیزیولوژیک در تعیین تغییرات سطح هوشیاری بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بستری در بخش های مراقبت ویژه ۱۳۹۲ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی همبستگی بین “مقیاس کمای گلاسکو” و “معیار جامع بی پاسخی” با شاخص های فیزیولوژیک در تعیین تغییرات سطح هوشیاری بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بستری در بخش های مراقبت ویژه ۱۳۹۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی همبستگی بین “مقیاس کمای گلاسکو” و “معیار جامع بی پاسخی” با شاخص های فیزیولوژیک در تعیین تغییرات سطح هوشیاری بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بستری در بخش های مراقبت ویژه ۱۳۹۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی همبستگی بین “مقیاس کمای گلاسکو” و “معیار جامع بی پاسخی” با شاخص های فیزیولوژیک در تعیین تغییرات سطح هوشیاری بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بستری در بخش های مراقبت ویژه ۱۳۹۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات بالینی در علوم پیراپزشکی

تعداد صفحات :۱۳

زمینه: مقیاس کمای گلاسکو متداولترین ابزار برای بررسی و ثبت تغییرات در سطح هوشیاری می باشد. لیکن در برخی مطالعات کارآیی آن مورد تردید قرار گرفته و استفاده از معیارهای دیگر در کنترل سطح هوشیاری پیشنهاد شده است. هدف از این پژوهش تعیین همبستگی بین این ابزارها با شاخص های فیزیولوژیک در تعیین تغییرات سطح هوشیاری بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بود.روش ها: پژوهش توصیفی- همبستگی بود. محیط پژوهش، بخش های مراقبت ویژه و جامعه پژوهش بیماران بزرگسال مبتلا به صدمات مغزی بستری در بخش مراقبت ویژه بودند. نمونه های پژوهش به روش آسان و بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تحلیل شدند.یافته ها: ساعت دوم پس از بررسی، همبستگی بین فشار سیستولیک با مقیاس کمای گلاسکو (P=0.002) و با معیار جامع بی پاسخی (P=0.001) معنی دار بود. در زمان ۱۰ و ۱۲ همبستگی بین فشار دیاستولیک با مقیاس کمای گلاسکو (P=0.001) و با معیار جامع بی پاسخی (P<0.001) معنی دار بود. همبستگی بین دو ابزار با شاخص های فیزیولوژیک (فشارخون سیستول و دیاستول، فشار متوسط شریانی و تعداد تنفس) در سایر زمان های ۲ ساعته با (P<0.001) معنی دار بود. بین تعداد ضربان قلب با دو ابزار ارتباط معنی داری وجود نداشت. همچنین همبستگی بین مقیاس کمای گلاسکو با معیار جامع بی پاسخی در کل زمان ها معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به وجود همبستگی بالاتر معیار جامع بی پاسخی با شاخص های فیزیولوژیک در طول زمان در تعیین تغییرات سطح هوشیاری چنین به نظر می رسد که معیار جامع بی پاسخی ابزار بهتری برای تعیین تغییرات سطح هوشیاری در بیماران صدمات مغزی می باشد.

کلید واژه: صدمات مغزی، مقیاس کمای گلاسکو، معیار جامع بی پاسخی، بخش مراقبت ویژه، تغییر سطح هوشیاری