اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو با حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس در مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توانبخشی

تعداد صفحات :۱۴

هدف: سندروم درد پاتلوفمورال از رایج ترین اختلالات مزمن زانو به ویژه در میان زنان است که ارتباط تنگاتنگی با ایمبالانس نیروی عضلات وستوس داخلی و خارجی دارد. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین اکستنشن ایزوکینتیک زانو در حداکثر چرخش خارجی تیبیا بر آمپلی تیود عضلات وستوس داخلی و خارجی در مبتلایان به این سندروم بود.روش بررسی: در این تحقیق ۳۶ زن مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال به طور داوطلبانه شرکت کردند و در یکی از ۳ گروه تمرین اکستنشن ایزوکینتیک مبتنی بر تقویت انتخابی عضله پهن داخلی مایل، تمرین تقویت عمومی عضله چهار سر و کنترل به طور تصادفی قرار گرفتند. این تمرینات به مدت ۸ هفته اجرا گردید. آمپلی تیود عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی و نیز نسبت فعالیت پهن داخلی مایل به پهن خارجی قبل و پس از مداخلات تمرینی با استفاده از یک سیستم الکترومایوگرافی ۸ کاناله ثبت و محاسبه گردید. تحلیل داده های حاصل با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت پذیرفت.یافته ها: در ابتدای مطالعه آمپلی تیود پهن داخلی مایل، در هر سه گروه کمتر از پهن خارجی (p£۰.۰۱) بود، اما پس از مداخلات در گروه تقویت انتخابی بیشتر از پهن خارجی (p=0.01) و در گروه عمومی (p=0.001) و کنترل (p=0.036) کمتر از پهن خارجی به دست آمد. قبل از مداخلات، بین گروه های مختلف تفاوتی وجود نداشت (p>0.05)، ولی پس از مداخلات، آمپلی تیود پهن داخلی مایل و نسبت فعالیت پهن داخلی مایل به پهن خارجی در گروه انتخابی بیشتر از گروه عمومی و کنترل (p£۰.۰۰۱) و آمپلی تیود پهن خارجی در گروه عمومی بیشتر از گروه انتخابی و کنترل بود (p£۰.۰۱).نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر، می توان تمرین اکستنشن ایزوکینتیک در حداکثر چرخش خارجی تیبیا و در نزدیکی فول اکستنشن زانو را به عنوان تمرینی مناسب برای بهبود نسبت فعالیت الکتریکی پهن داخلی مایل به پهن خارجی و کاهش ایمبالانس بین آمپلی تیود عضلات پهن داخلی و خارجی برای مبتلایان به این سندروم پیشنهاد نمود.

کلید واژه: تمرین ایزوکینتیک، سندروم درد پاتلوفمورال، نسبت آمپلی تیود عضلات وستوس، چرخش خارجی تیبیا