ارزیابی عملکرد، شاخص SPAD، کارایی استفاده از زمین و شاخص بهره وری سیستم در کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare) و گاودانه (Vicia ervilia)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی عملکرد، شاخص SPAD، کارایی استفاده از زمین و شاخص بهره وری سیستم در کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare) و گاودانه (Vicia ervilia) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی عملکرد، شاخص SPAD، کارایی استفاده از زمین و شاخص بهره وری سیستم در کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare) و گاودانه (Vicia ervilia)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی عملکرد، شاخص SPAD، کارایی استفاده از زمین و شاخص بهره وری سیستم در کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare) و گاودانه (Vicia ervilia)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی عملکرد، شاخص SPAD، کارایی استفاده از زمین و شاخص بهره وری سیستم در کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare) و گاودانه (Vicia ervilia) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تولید فرآوری محصولات زراعی و باغی

تعداد صفحات :۱۷

آزمایش حاضر با هدف بررسی امکان کشت مخلوط افزایشی جو و گاودانه، به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کشت های خالص جو (۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ بوته در مترمربع) و گاودانه (۲۰، ۴۰ و ۶۰ بوته در مترمربع) به همراه ترکیب فاکتوریل کاملی از کشت های خالص دو گونه بود. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر تعداد دانه در سنبله، کلروفیل برگ پرچم و عملکردهای دانه و بیولوژیک جو معنی دار شد. اثر متقابل نیز فقط بر عملکردهای دانه و بیولوژیک جو معنی دار شد. بیشترین تعداد دانه در سنبله (۲۲.۰۲۵ عدد) و کلروفیل برگ (۴۳.۳۷ اسپاد) به ترتیب در تراکم های ۲۰۰ و ۴۰۰ بوته جو در مترمربع به دست آمد. هم چنین، بیشترین ارتفاع بوته (۴۳.۸ سانتی متر) و تعداد دانه در سنبله جو (۲۲.۷۸ عدد) و کمترین میزان این صفات (به ترتیب ۳۲.۹ سانتی متر و ۱۷.۲۲ عدد) به ترتیب در کشت خالص و تداخل ۶۰ بوته در مترمربع گاودانه با جو حاصل شد. تراکم ۴۰۰ بوته جو در مترمربع، بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (به ترتیب ۲۸۸ و ۵۶۴ گرم در مترمربع) را تولید کرد که با مقادیر به دست آمده در تیمار ۳۰۰ بوته در مترمربع (به ترتیب ۲۶۰ و ۵۵۵ گرم در مترمربع) اختلاف معنی دار نداشتند. در مورد گاودانه نیز بیشترین میزان ارتفاع بوته (۲۰ سانتی متر) و کلروفیل برگ (۴۶.۸۳ اسپاد) در تیمار تداخل ۴۰۰ بوته جو با گاودانه و بیشترین میزان غلاف در بوته (۹.۲۲ عدد) در کشت خالص گاودانه دیده شد. تراکم ۶۰ بوته گاودانه در مترمربع نسبت به تراکم های ۲۰ و ۴۰ بوته، برتری داشت. بیشترین نسبت برابری زمین (LER=1.81) و شاخص بهره وری سیستم ( (SPI=4526در کشت مخلوط ۳۰۰ بوته جو با ۲۰ بوته در مترمربع گاودانه به دست آمد. بنابراین به نظر می رسد که ترکیب کشت مخلوط ۲۰ بوته در مترمربع گاودانه با ۳۰۰ بوته جو در مترمربع برای کسب حداکثر عملکرد و درآمد مناسب تر از کشت تنهای جو باشد.

کلید واژه: الگوی کشت، نسبت برابری زمین، کلروفیل، سیستم چند کشتی