مدل سازی آلودگی غیرنقطه ای با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ارائه بهترین شیوه های مدیریت (BMP) در حوضه آبخیز گرگانرود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مدل سازی آلودگی غیرنقطه ای با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ارائه بهترین شیوه های مدیریت (BMP) در حوضه آبخیز گرگانرود دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مدل سازی آلودگی غیرنقطه ای با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ارائه بهترین شیوه های مدیریت (BMP) در حوضه آبخیز گرگانرود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مدل سازی آلودگی غیرنقطه ای با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ارائه بهترین شیوه های مدیریت (BMP) در حوضه آبخیز گرگانرود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مدل سازی آلودگی غیرنقطه ای با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ارائه بهترین شیوه های مدیریت (BMP) در حوضه آبخیز گرگانرود :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بوم شناسی کاربردی

تعداد صفحات :۱۴

مهم ترین آلاینده هایی که باعث ایجاد آلودگی آب می شوند، نیتروژن و فسفر موجود در رواناب کشاورزی هستند که به آلودگی غیرنقطه ای (NPS)، موسوم هستند. برای رفع این مشکل، شیوه های مدیریتی به کار می روند که به BMP ها یا بهترین شیوه های مدیریت معروفند. یکی از روش های متداول پیش بینی آلودگی غیرنقطه ای مدل سازی آن است. به وسیله مدل سازی می توان راندمان بسیاری از این شیوه ها را قبل از به کارگیری، آزمایش کرد. در مطالعه حاضر، ابتدا تغییرات کاربری اراضی در سال های ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۰ بررسی شد که نشان دهنده افزایش اراضی کشاورزی از ۵۱۶۹۰۸.۵۲ به ۶۳۰۷۳۷.۱۹ هکتار، جاده ها از ۹۶۶۶.۰۷ به ۱۱۴۳۰.۲۴ و توسعه شهری از ۵۲۳۷.۸۷ به ۱۵۴۸۷.۵۹ هکتار بود. با انجام مدل L-THIA (از مدل های آلودگی غیرنقطه ای) برای هر دو کاربری میزان آلودگی و حجم رواناب محاسبه شد که رشد چشم گیری را نشان می داد. سپس، با محاسبه آلودگی هر یک از زیرحوضه ها، زیرحوضه هفت به عنوان یک منطقه بحرانی شناخته شد. در انتها با استفاده از ارزیابی چند معیاره (MCE) به منظور مکان یابی اراضی کشاورزی، تغییر کاربری به عنوان یک BMP مدنظر قرار گرفت و نقشه بهینه کاربری ایجاد شد. پس از تهیه نقشه کاربری جدید مدل L-THIA مجددا انجام شد و نتیجه مدل با کاربری کنونی مقایسه شد تا اثر این BMP بررسی شود. حجم رواناب از ۳۶۷.۵ به ۳۰۸.۶مترمکعب در هکتار و میزان نیتروژن موجود در رواناب از ۳.۲۶ به ۱.۵۸ میلی گرم در لیتر و اکسیژن خواهی زیستی یا BOD آب نیز از ۳.۶۱ به ۲.۱۳ میلی گرم در لیتر رسید. سایر آلاینده ها از قبیل فسفر، روی کادمیوم و کروم نیز کاهش شدیدی را نشان دادند. در انتها، تغییر کاربری به عنوان یک BMP موثر، جهت کاهش آلودگی غیرنقطه ای تایید شد.

کلید واژه: رواناب، مکان یابی، ارزیابی چند معیاره (MCE)، مدل L-THIA